Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου για το Αεροδρόμιο Καστελίου

Μετά από τις μακροχρόνιες αστοχίες (π.χ. λοξός διάδρομος), καθυστερήσεις και υπαναχωρήσεις, επιτέλους υπάρχει μια καταρχάς θετική εξαγγελία για το αεροδρόμιο στο Καστέλι από τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ.
Πιστεύουμε ότι ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σημαντικός αφού, αν και «πετροβολήθηκε» και λοιδορήθηκε, ήταν το πρώτο κόμμα που κατήγγειλε τη λύση του λοξού διαδρόμου και ανέδειξε την ανάγκη για την κατασκευή ενός νέου σύγχρονου αεροδρόμιου.
Σημαντικότατος, καθοριστικός πολιτικά και κοινοβουλευτικά για αυτή την εξέλιξη, είναι ο ρόλος του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτή Ηρακλείου Αλέκου Αλαβάνου που με πρωτοβουλίες του αναδείκνυε τακτικά αυτό το μεγάλο έργο ως ένα από τα κύρια της κοινοβουλευτικής του δραστηριότητας στο νομό.
Και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αφήνει το στίγμα του και στα τοπικά ζητήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι αρχίζουμε να μπαίνουμε σε μια νέα φάση και γι’ αυτό καλεί σε εγρήγορση τις κοινωνικές δυνάμεις του τόπου ώστε:

• Να απαιτήσουμε το νέο αεροδρόμιο να είναι Δημόσιο, να μην κατασκευαστεί από ιδιωτικές εταιρείες (ΣΔΙΤ) και με συμβάσεις παραχωρήσεων. Έχουμε το χαρακτηριστικό παράδειγμα του «ΕΛ. Βενιζέλος» που είναι το ακριβότερο αεροδρόμιο, αποτρεπτικό για τον Τουρισμό.
• Να είναι ασφαλές αεροδρόμιο για τους χρήστες των υπηρεσιών, για τους κατοίκους της περιοχής και την ίδια την περιοχή του Καστελίου. Επίσης να φύγει το στρατιωτικό αεροδρόμιο από την περιοχή.
• Να μην τσιμεντοποιηθεί η εκεί περιοχή αλλά να ληφθεί υπόψη ο περιβάλλοντος χώρος.
• Να ξεκινήσουν άμεσα οι υποδομές (οδικό δίκτυο κλπ) που έτσι κι αλλιώς είναι αναγκαίοι όσο ποτέ για την ανάπτυξη του νομού.
• Να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη μετεγκατάσταση των μικρών οικισμών σε σχέση και με τα αντισταθμιστικά οφέλη για την περιοχή.
• Να ξεκινήσει ο διάλογος για να υπάρξει δέσμευση για την αξιοποίηση και δημόσια χρήση των χώρων του αεροδρομίου του Ηρακλείου όταν δημιουργηθεί το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι.
  
  Ηράκλειο, 24 Φεβρουαρίου 2009
  Το Γραφείο Τύπου

Παγκρήτιο Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων 'ΟΙΚΟΚΡΗΤΗ': Η ΘΕΡΜΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Ασύμφορη και επικίνδυνη

Με δεδομένη την αύξηση των απορριμμάτων στις σύγχρονες καταναλωτικές κοινωνίες και την αδυναμία χωροθέτησης νέων ΧΥΤΑ, το πρόβλημα της διαχείρισης τους αναδεικνύεται ως μείζον σε παγκόσμιο επίπεδο.

Με βάση την αναγκαιότητα δραστικής μείωσης του τελικού υπολείμματος και της μετατροπής των Χώρων Υγιειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) σε Χώρους Υγιειονομικής Ταφής Υπολεμμάτων (ΧΥΤΥ) όπως διατυπώνεται και στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία, η θερμική επεξεργασία των απορριμμάτων παρουσιάζεται περίπου ως πανάκεια με «προφανή» (όπως διαφημίζονται) τα οφέλη της μείωσης και ενεργειακής αξιοποίησης. Πίσω από αυτή την θεώρηση βρίσκεται ένα πανίσχυρο διεθνές λόμπυ εταιριών και πολιτικών συμφερόντων που δραστηριοποιείται και στη χώρα μας προσεγγίζοντας τοπικούς άρχοντες και χρηματοδοτώντας «ενημερωτικά ταξίδια» με στόχο την προώθηση των σχετικών επενδύσεων.

Η αλήθεια βέβαια είναι τελείως διαφορετική και τα προβλήματα από την θερμική επεξεργασία απορριμμάτων σε όλες τις εκδοχές της (καύση, πυρόλυση, παραγωγή και καύση R.D.F. κ.λπ.) είναι σοβαρά όπως περιγράφονται παρακάτω:

1. Η καύση δεν είναι συμβατή με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης βρισκόμενη στη τελευταία θέση των μεθόδων διαχείρισης σύμφωνα με την ιεράρχηση που κάνει η Ε.Ε. με κριτήριο την μικρότερη επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Προηγούνται η μείωση στη πηγή, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, και η κομποστοποίηση του οργανικού μέρους. Στην πράξη η επιλογή της καύσης ακυρώνει ή περιορίζει την ανακύκλωση γιατί απαιτεί μια ικανή ποσότητα ανακυκλώσιμων υλικών (χαρτιού και πλαστικού) για να λειτουργήσει.

2. Η πραγματική μείωση του όγκου των απορριμμάτων μέσω της αποτέφρωσης είναι περίπου 45% για την τέφρα βάσης [1], χωρίς να υπολογίσουμε τις αέριες εκπομπές αλλά και την μεγάλη τοξικότητα των παραγόμενων υλικών με ότι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον.

3. Η καύση σπαταλά περισσότερη ενέργεια απ’ αυτήν που παράγεται καίγοντας τα απόβλητα. Σχετικές έρευνες αποδεικνύουν ότι η εξοικονομούμενη ενέργεια από υποκατάσταση παρθένων υλικών με ανακυκλωμένα είναι 3-4 φορές μεγαλύτερη από αυτή που παράγεται με την καύση [2].

4. Οι μονάδες θερμικής επεξεργασίας συμβάλουν σημαντικά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και απελευθερώνουν επικίνδυνους ρύπους στο περιβάλλον.

Ακόμα και στην θεωρητική περίπτωση τέλειας καύσης, είναι αναπόφευκτη η παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων CO2 (περίπου 600 κιλά για κάθε τόνο) που είναι το κυριότερο αέριο του θερμοκηπίου.

Όμως ακόμα και με την εφαρμογή των πλέον σύγχρονων μεθόδων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, δεν διασφαλίζεται η αποφυγή διαφυγής παραγόμενων αέριων ρύπων (διοξίνες, βαρέα μέταλλα, μικροσωματίδια) ενώ οι υφιστάμενοι έλεγχοι αμφισβητούνται διεθνώς ως προς την μεθοδολογία τους [3]. Από την άλλη είναι γνωστό ότι στη χώρα μας οι όποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί λειτουργούν ελλιπώς και ανεπαρκώς. Σε κάθε περίπτωση όμως όσο μειώνονται οι ρύποι από τις καμινάδες, τόσο αυξάνει η τοξικότητα των υπολειμμάτων (τέφρα βάσης, αιωρούμενη τέφρα, υγρά απόβλητα) καθιστώντας προβληματική την διαχείριση τους.

Μια χωματερή τοξικών είναι μια πανάκριβη υποδομή που όμως δεν διασφαλίζει την μη διαφυγή τοξικών ουσιών στον υδροφόρο ορίζοντα και στο έδαφος όπου μέσω της τροφικής αλυσίδας μπορούν να καταλήξουν στον άνθρωπο. Η χρήση της τέφρας ως οικοδομικού υλικού για την επίστρωση δρόμων, κλπ εγκυμονεί επίσης σοβαρούς κινδύνους Για παράδειγμα στο Νιούκαστλ της Βρετανίας ,όπου χρησιμοποιήθηκε ακόμα και για την επίστρωση σχολικών αυλών, σχετικές μετρήσεις έδειξαν αυξημένες συγκεντρώσεις διοξινών (1900 φορές πάνω) και τοξικών μετάλλων στη περιοχή [4].

5. Τα εργοστάσια καύσης ενοχοποιούνται για συγκεκριμένες επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων και παροικούντων στη γειτονική τους περιοχή. Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, καρκινογενέσεις, δερματικές ανωμαλίες, καρδιαγγειακές νόσοι, νευρολογικές και αναπνευστικές παθήσεις κλπ έχουν βρεθεί σε υψηλότερα του συνήθους ποσοστά σε περιοχές κοντά σε αποτεφρωτήρες σε Ιταλία, Σουηδία, Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Βρετανία και Σκωτία [5].

6. Η μεθοδολογία της καύσης είναι μια πανάκριβη τεχνολογία με πολύ υψηλά κόστη εγκατάστασης και λειτουργίας που θα επιβαρύνουν τελικά τους δημότες. Το κόστος της θερμικής επεξεργασίας είναι δύο με τρεις φορές από αυτό της ανακύκλωσης- κομποστοποίησης. Σχετικοί υπολογισμοί για τους ΟΤΑ της Αττικής σε περίπτωση δημιουργίας μονάδας καύσης, υπολογίζουν μια μέση αύξηση στο κόστος διαχείρισης 80 ευρώ/τόνο που σημαίνει μέση αύξηση στα δημοτικά τέλη της τάξης του 42% [6]. Σε αυτό δεν έχει υπολογιστεί το κόστος κατασκευής και λειτουργίας του ΧΥΤΥ των τοξικών αποβλήτων της μονάδας. Και βέβαια είναι σαφές ότι όσο πιο αυστηρό γίνεται το πλαίσιο εφαρμογής μιας τεχνολογίας, όπως είναι η καύση, τόσο πιο μεγάλο είναι το κόστος που συνεπάγεται η επιλογή κατασκευής και λειτουργίας μιας μονάδας καύσης.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι η όποια συζήτηση για την καύση σε επίπεδο ΟΤΑ οφείλει να ΕΠΕΤΑΙ της εφαρμογής ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διαχείρισης σύμφωνα με τις αρχές της βιωσιμότητας αλλά και τις επιταγές της Ε.Ε. Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει κατά σειρά:

Α. Μείωση του όγκου των παραγόμενων απορριμμάτων (π.χ. με τον περιορισμό αγοράς προϊόντων σε συσκευασίες, αλλαγή του καταναλωτικού μας μοντέλου κ.λπ.).

Β. Επαναχρησιμοποίηση- ανάκτηση υλικών (τσάντες μεταφοράς πολλαπλών χρήσεων, επιλογή γυάλινων συσκευασιών που επιστρέφονται κ.λπ.).

Γ. Ανακύκλωση των συσκευασιών με σωστή λειτουργία του συστήματος με τους μπλε κάδους και κέντρα διαλογής σε όλη την Ελλάδα αλλά και την εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων για ορυκτέλαια, λάστιχα αυτοκινήτων, ηλεκτρονικές συσκευές κ.λπ.)

Δ. Προώθηση προγραμμάτων οικιακής κομποστοποίησης για τα οργανικά απόβλητα με την παροχή από τους δήμους στους πολίτες ειδικών κάδων (το σύστημα έχει εφαρμοστεί σε Ελευσίνα, Καλαμάτα κ.λπ.).

Ε. Δημιουργία σε επίπεδο Δήμων μονάδων επεξεργασίας του οργανικού μέρους που συλλέγεται από τους κοινούς κάδους (η αναερόβια επεξεργασία παράγει βιοαέριο που μπορεί να αποθηκεύεται και να χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη, οπότε καλύπτουμε την υποχρέωση για ανάκτηση ενέργειας).

Αν τα παραπάνω συστήματα λειτουργήσουν σε ικανοποιητικό βαθμό μπορούμε να επιτύχουμε μείωση του τελικού υπολείμματος περίπου στο 70% [7]. Η σύσταση του θα είναι κυρίως αδρανή υλικά οπότε η θερμική του επεξεργασία θα είναι ανέφικτη.

Παράρτημα Α.

Νοσοκομειακά μολυσματικά απόβλητα [8].

Από πολλούς θεωρείται μονόδρομος η καύση των μολυσματικών αποβλήτων από νοσοκομεία, εργαστήρια, διαγνωστικά κέντρα κλπ. Στον αποτεφρωτήρα των Άνω Λιοσίων πηγαίνουν 14.000 τόνοι ετησίως εκ των οποίων το 53% παράγεται στην περιοχή Αττικής, και το 14% στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Οι αποτεφρωτήρες μολυσματικών αποβλήτων είναι πηγές εκπομπής διοξινών τόσο σε αέρια μορφή όσο και στο στερεό υπόλειμμα. Οι εναλλακτικές λύσεις για μια ασφαλή διαχείριση των αποβλήτων αυτών μπορεί να είναι τεχνολογίες αποστείρωσης- απολύμανσης με κόστος πολύ μικρότερο από την καύση, με εξαίρεση ένα πολύ μικρό ποσοστό 0,3% (ανατομικά απόβλητα) που μπορεί να καίγονται σε έναν πολύ μικρότερο αποτεφρωτήρα.

Παράρτημα Β

Η εικόνα των εργοστασίων καύσης στο διεθνή χώρο [9]

Στην Ευρώπη σύμφωνα με σχετική έρευνα (1998) υπάρχουν 15 χώρες με την καύση να συμμετέχει σημαντικά σαν ποσοστό στην τελική διάθεση των αποβλήτων τους, 8 χώρες με μονοψήφιο ποσοστό και 12 χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) που δεν έχουν εργοστάσια καύσης.Στην Ε.Ε. τείνει να μειώνεται ή να σταθεροποιείται ο αριθμός των μονάδων καύσης στην συντριπτική πλειοψηφία των χωρών, που έχουν εργοστάσια καύσης, ενώ σε λίγες χώρες (π.χ. Αυστρία, Πορτογαλία και Ισπανία) ο αριθμός των μονάδων καύσης αυξάνει. Στις ΗΠΑ, ενώ οι μονάδες καύσης αυξάνονταν συνεχώς από το 1885 μέχρι το 1990, όπου πλησίασαν τις 190 μονάδες, από το 1990 άρχισε να μειώνεται ο αριθμός τους και το 2002 έφθασαν τις 107 μονάδες. Ακόμη πιο εντυπωσιακή ήταν η μείωση στους αποτεφρωτήρες των νοσοκομειακών αποβλήτων στις ΗΠΑ, όπου από τους 6.200 αποτεφρωτήρες το 1988 φθάσαμε στους 115 του 2003 (GAIA, 2003).

Παραπομπές

[1] Allsopp M, Costner P, Johnston P, (2001). Incineration and human health. State of knowledge of the impacts of waste incinerators on human health. Greenpeace Research Laboratories. University of Exeter, UK. (p.7).

[2] GREENPEACE, Στ. Ψωμάς, (2005). Καύση αποβλήτων: Ακριβή-Αναποτελεσματική- Επικίνδυνη (σ.17).

[3] Στο πιο σύγχρονο εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων της Ολλανδίας, για παράδειγμα, το σύστημα αντιρρύπανσης βρέθηκε εκτός λειτουργίας στο 10% του χρόνου, σύμφωνα με δηλώσεις της ίδιας της εταιρίας που το διαχειρίζεται. Στη Βρετανία, έρευνα της Greenpeace έδειξε ότι όλα ανεξαιρέτως τα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων ξεπερνούν τα θεσμοθετημένα όρια και μάλιστα πολλές φορές το χρόνο ( GREENPEACE, Στ.Ψωμάς, 2005, σελ 13).

[4] GREENPEACE, Στ.Ψωμάς, 2005, σελ 14.

[5] Allsopp M., Costner P., Johnston P., (2001), p.8-10.

[6] Φίλιππος Κιρκίτσος, Πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρίας Ανακύκλωσης Καύση αποβλήτων, μια ακριβή τεχνολογία, περιοδικό «Ανακύκλωση» τ.55

[7] Γεράσιμος Λυμπεράτος, καθηγητής στο Τμ. Χημικών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών, εισήγηση σε εκδήλωση της ΟΙΚΙΠΑ.

[8] GREENPEACE, Στ.Ψωμάς, 2005, σελ 32.

[9] Φίλιππος Κιρκίτσος, το Παρόν και το Μέλλον Της Καύσης, περιοδικό «Ανακύκλωση» τ.55.

Κείμενο του Γιώργου Βασιλακόπουλου
(Φυσικού, μέλους της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας)

Ερώτηση προς τον Υπουργό Παιδείας σχετικά την αναστολή λειτουργίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης

O Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού Ελέγχου, κατέθεσε Ερώτηση προς τον Υπουργό Παιδείας σχετικά την αναστολή λειτουργίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:

«ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

Θέμα: Αναστολή λειτουργίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης λόγω έλλειψης διδασκόντων.

Τρία Τμήματα του Πανεπιστημίου της Κρήτης ανακοίνωσαν την αναστολή των της λειτουργίας τους λόγω της έλλειψης διδασκόντων. Συγκεκριμένα το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης αντιμετωπίζει οξύτατα και χρόνια προβλήματα κυρίως λόγω του αυξανόμενου αριθμού των εισακτέων. Η αύξηση των εισαγομένων φοιτητών από το 1995 ως το 2007 είναι 360,42% ενώ την ίδια χρονική περίοδο τα μέλη ΔΕΠ αυξήθηκαν από 21 σε 28. Ειδικότερα στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης οι πιστώσεις για την πρόσληψη συμβασιούχων διδασκόντων βάσει του ΠΔ 407/80 για το εαρινό εξάμηνο έχουν μειωθεί κατά 53% σε σχέση με πέρυσι με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η ανανέωση της σύμβασης των 11 διδασκόντων που υπηρετούσαν στο χειμερινό εξάμηνο οι οποίοι αποτελούν το 39% του συνόλου των καθηγητών του Τμήματος.
Το Τμήμα καταγράφει έλλειψη μελών ΔΕΠ (η τελευταία εκδόθηκε το 2004), έλλειψη μελών ΕΕΔΙΠ (τελευταία εκδόθηκε το 2000), έλλειψη μελών ΕΤΕΠ (η τελευταία εκδόθηκε το 2004), δραστική μείωση πιστώσεων για την πρόσληψη συμβασιούχων διδασκόντων, γενικά στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, βάσει του ΠΔ 407/80 με ταυτόχρονη αύξηση του αριθμού των εισακτέων κατά 45% την τελευταία πενταετία.

Ανάλογα προβλήματα καταγράφονται και σε άλλα Τμήματα του Πανεπιστημίου Κρήτης όπως το Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών το οποίο με ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος ανακοίνωσε την αναστολή διδασκαλίας των μαθημάτων από τη Δευτέρα, 23/02/09 επειδή αδυνατεί να φέρει εις πέρας το Πρόγραμμα λόγω της έλλειψης των απαραίτητων πιστώσεων ενώ και το Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης αναβάλει της έναρξη του εαρινού εξαμήνου.

Ερωτάται ο κ.Υπουργός:
Θα χορηγηθούν άμεσα οι αναγκαίες πιστώσεις για την πρόσληψη διδασκόντων ώστε να συνεχιστεί κανονικά η λειτουργία του εαρινού εξαμήνου στα Τμήματα του Πανεπιστημίου της Κρήτης;

Ο ερωτών βουλευτής
Αλέξανδρος Αλαβάνος»

ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και βουλευτής Ηρακλείου Αλ. Αλαβάνος κατέθεσε σήμερα επίκαιρη ερώτηση στον Πρωθυπουργό, η οποία αναμένεται να συζητηθεί την Παρασκευή, με θέμα: Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στους εργαζόμενους.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επίκαιρης ερώτησης:

«ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Πρωθυπουργό

ΘΕΜΑ : Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στους εργαζόμενους

Με πρόσχημα την οικονομική κρίση, πολλές επιχειρήσεις προωθούν εκβιαστικά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων. Αυξάνουν τις απολύσεις, υποβαθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις , μειώνουν μισθούς και ημερομίσθια, περικόπτουν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Το τελευταίο διάστημα πολλαπλασιάζονται οι καταγγελίες που αφορούν σε αυθαίρετες μειώσεις μισθών με τον εκβιασμό της απόλυσης, σε μείωση των ημερών εργασίας με ταυτόχρονη μείωση των απολαβών μετατρέποντας έτσι τις συμβάσεις εργασίας από πλήρους σε μερικής απασχόλησης.
Αυξάνονται επίσης οι περιπτώσεις καταχρηστικής εφαρμογής νόμων προκειμένου οι επιχειρήσεις να θέτουν σε διαθεσιμότητα το προσωπικό τους ή να εφαρμόζουν την εκ περιτροπής απασχόληση ή τις αναγκαστικές άδειες με ταυτόχρονη δραστική μείωση μισθών και ημερομισθίων. Έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι απολύσεις εγκύων γυναικών, οι παραβιάσεις των νομίμων ωραρίων, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι περιπτώσεις άρνησης καταβολής επιδομάτων, κ.ά
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί. Η Κυβέρνηση οφείλει να προστατεύσει τους εργαζόμενους για να μη χαθούν θέσεις εργασίας, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Κατόπιν τούτων:

Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός :
· Τι μέτρα προτίθεται να λάβει προκειμένου να σταματήσει την απαράδεκτη αυτή κατάσταση που τείνει να αποδιαρθρώσει πλήρως το πλέγμα προστασίας των εργαζομένων από την εργοδοτική αυθαιρεσία;
· Τι μέτρα προτίθεται να λάβει για να καθησυχάσει τους εργαζόμενους που δικαίως φοβούνται ότι θα χάσουν τις θέσεις εργασίας τους;»

17/2/2009

Εκπαιδευτικός αναστοχασμός ενόψει διαλόγου…..

Του Γ. Χαλκιαδάκη

«Πολλά κλασικά παραμύθια είναι ακατάλληλα για τα παιδιά και προκαλούν τρόμο»!.... Το σχετικό ρεπορτάζ (1) και οι απόψεις παιδοψυχολόγων και ερευνητών που το συνοδεύουν μιλούν βέβαια για την “Κοκκινοσκουφίτσα και τον κακό λύκο”. Ή το “Κοριτσάκι με τα σπίρτα”. Όμως για μας, ο τρόμος και η αγωνία είναι, τι γίνεται με εκείνο, το κλασικό πια παραμύθι των μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση. Ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Το παραμύθι μιας εκπαίδευσης που αμβλύνει εκπαιδευτικές ανισότητες και φραγμούς. Που δίνει ισότητα ευκαιριών. Που αντιμετωπίζει τις συνέπειες διαφορετικών οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών συνθηκών καταγωγής των μαθητών. Το παραμύθι της εκπαίδευσης που μειώνει τον ανταγωνισμό και τη βαθμοθηρία. Το παραμύθι της πάταξης της παραπαιδείας. Το παραμύθι της στήριξης των εκπαιδευτικών.
Πολλά χρόνια ακούμε τούτο το παραμύθι. Όσα και ο εκπαιδευτικός μας βίος. Έτσι που να το θεωρούμε πια κλασικό. Ναι είναι κλασικό το παραμύθι! Γιατί παρά τις εξαγγελίες, τις αλλαγές, τις μετατροπές, τις μεταμορφώσεις, τα βαρίδια του εκπαιδευτικού μας συστήματος παραμένουν. Οι εκπαιδευτικοί έχουν εγκαταλειφθεί. Τα προγράμματα σπουδών “κλείνουν το μάτι” στην αγορά. Μεγάλα εκπαιδευτικά πεδία προσφέρονται στους ιδιώτες. Η υποχρηματοδότηση είναι συνεχής και διαχρονική. Και οι βασικές κατευθύνσεις και δομές, αιτίες του κακού και της εκπαιδευτικής κακομοιριάς, διατηρούνται ανέγγιχτες. Ανέπαφες. Απείραχτες. Όλα τούτα τα χρόνια δε θίχτηκαν. Δεν ανατράπηκαν. Δεν επανασχεδιάστηκαν. Δεν αναπροσανατολίστηκαν.

Σχολείο εξεταστικοκεντρικό και αποβολής των οικονομικά και κοινωνικά αδύναμων.

Το σχολείο μας εξακολουθεί να είναι εξεταστικοκεντρικό. Οι εξετάσεις, η αξιολόγηση και η βαθμολογία είχαν πάντα κυρίαρχο και πρωτεύοντα ρόλο στην εκπαιδευτική μας διαδικασία. Όμως αντί να είναι εργαλείο ενίσχυσης της μαθητικής προσπάθειας και βελτίωσης των ικανοτήτων των μαθητών, λειτούργησαν κυρίως ως μηχανισμοί καταγραφής της αποτυχίας τους. Μιας αποτυχίας, ιδιαίτερα βαριάς για τους οικονομικά και κοινωνικά αδύναμους. Κι όλους εκείνους, που από διαφορετικές αφετηρίες, κουβαλούν, αβοήθητοι, το ελλιπές μορφωτικό τους κεφάλαιο. Οι εξετάσεις, η αξιολόγηση και η βαθμολογία, ήταν και είναι, μηχανισμοί εξοστρακισμού. Όσων δεν έχουν την εξωτερική βοήθεια, το κατάλληλο οικογενειακό και μορφωτικό περιβάλλον, την οικονομική δυνατότητα.
Ποτέ το Υπουργείο Παιδείας και οι αρμόδιοι δημόσιοι εκπαιδευτικοί φορείς δεν έσκυψαν σοβαρά πάνω σε τούτο το πρόβλημα. Της σχολικής αποτυχίας. Δε βάθυναν στις αιτίες του. Δεν πήραν ουσιαστικά μέτρα. Δε θεσμοθέτησαν ρυθμίσεις ικανές να βοηθήσουν, να ενισχύσουν, να κρατήσουν, τούτους τους αδύναμους, τους παρίες, «μέσα» στην εκπαίδευση.
Οι μηχανισμοί εξετάσεων και αξιολόγησης λειτούργησαν όπως επιτάσσουν τα ισχυρά συμφέροντα. Όπως κι όλοι οι εκπαιδευτικοί σχεδιασμοί. Και οι αποφάσεις. Των τελευταίων τριάντα-σαράντα ετών. Ήταν πάντα σε συνάφεια με το οικονομικο-κοινωνικό περιβάλλον. Τους γνωστούς μας πολιτικούς συσχετισμούς. Τις προτεραιότητες που αυτοί έθεταν. Αλλά σχεδόν πάντα ήταν σε αντίθεση με τις λαϊκές απαιτήσεις και τις προσδοκίες.
Πάντα ότι ήθελε η κυρίαρχη τάξη. Ότι απαιτούσε το εποικοδόμημά της. Και οι εξετάσεις να λειτουργούν ως ρυθμιστές ροής ή στρόφιγγες αποκλεισμού. Βλέπουμε να τοποθετούνται μεταξύ δημοτικού/ γυμνασίου. Όταν τους επαρκούσαν οι λιγοστές γνώσεις του δημοτικού. Ή μεταξύ γυμνασίου/λυκείου (Ν.309/76). Για να “απελευθερωθεί” λίγο η ροή του μαθητικού δυναμικού. Τότε που ωριμάζει η άποψη της μαζικοποίησης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Όταν τούτο επιβάλλεται από τις οικονομικές ανάγκες. Ή τις προοπτικές της ένταξης μας στην ΕΟΚ. Περίοδος έντονων προσαρμογών η συγκεκριμένη. Περίοδος εναρμόνισης. Ευθυγράμμισης και συμμόρφωσης. Με τους εταίρους. Τα πρότυπα τους. Τη σκέψη τους. Είναι η περίοδος που καθιερώνεται τυπικά η 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Που καταργούνται οι προαγωγικές εξετάσεις στο Γυμνάσιο. Και η αριθμητική βαθμολογία στο Δημοτικό σχολείο.
Υπάρχει όμως και η λαϊκή πίεση. Η απαίτηση για μόρφωση και παιδεία. Απαίτηση ιδιαίτερα ισχυρή τη δεκαετία του ΄80. Που επιβάλλει -Ν. 1566/85- την κατάργηση των εξετάσεων και από το Γυμνάσιο στο Λύκειο. Έτσι που το “πεδίο της μάχης” να μεταφέρεται στις εξετάσεις επιλογής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Το σημερινό διακύβευμα. Για τη θεμελίωση μιας άλλης σχολικής και εκπαιδευτικής πραγματικότητας.
Ασταθής η ισορροπία. Μέχρι σήμερα. Το φανερώνουν οι συνεχείς, σχετικά πρόσφατες, αναδιοργανώσεις στις εξετάσεις για τα ΑΕΙ. Που άλλοτε τοποθετούνται στη Β΄ και Γ΄ τάξη του Λυκείου. Άλλοτε μόνο στη Γ΄. Άλλοτε είναι με τέσσερα, δεκατέσσερα (Αρσένης 2000) ή με έξι μαθήματα. Το φανερώνουν τα εμπόδια και οι δυσκολίες που ξαναστήνονται στις χαμηλότερες εκπαιδευτικές βαθμίδες. Το φανερώνει ο αναγγελμένος διάλογος. Είναι σαφές πως η αντιπαράθεση καλά κρατεί! Και το δίλλημα είναι πάντα ίδιο. Θα απελευθερώσουμε το σχολείο από φραγμούς, εμπόδια και προσκόμματα για να ‘ναι προσιτό σε όλα τα παιδιά; Ή θα εδραιώσουμε το σχολείο της αποπομπής των κοινωνικά αδικημένων;

Σχολείο τριχοτομημένο και κατηγοριοποιημένο

Στα βαρίδια του ελληνικού σχολείου περιλαμβάνεται και ο πολυτεμαχισμός. Και η κατηγοριοποίηση του. Το αίτημα για το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, ένα ενιαίο σχολείο θεωρίας και πράξης, έχει ήδη διατυπωθεί. Καταγράφεται σε πολιτικές, συνδικαλιστικές και λαϊκές απαιτήσεις. Όμως όλες οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις, οι βαρύγδουπες εξαγγελίες και τα μπαλώματα πως τις συνόδευσαν, δε θέλησαν να άρουν τούτο τον πολυτεμαχισμό.
Με το Ν.309/76 που καθιέρωσε την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, η μέση εκπαίδευση χωρίστηκε σε δυο βαθμίδες. Και το τριετές πλέον Γυμνάσιο, μαζί με το 6χρονο Δημοτικό σχεδιάστηκαν ως τα συστατικά μέρη της. Αντί όμως να δημιουργηθεί το Ενιαίο Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης, ούτε ο αρχικός σχεδιασμός, ούτε οι επόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις (Ν. 1566/85) εξασφάλισαν τον ενιαίο χαρακτήρα. Κανείς Υπουργός Παιδείας -και από τα δύο κυβερνητικά κόμματα- ως τα σήμερα, δεν ασχολήθηκε με αυτό που όλοι ξέρουμε. Ότι δηλαδή η 9χρονη υποχρεωτική μας εκπαίδευση στήθηκε με τη συγκόλληση δύο ανόμοιων, αυτόνομων και ανεξάρτητων σχολείων. Με άλλη διεύθυνση και συλλόγους διδασκόντων. Με ξέχωρους απολυτήριους τίτλους (του Δημοτικού χωρίς αξία πια και αντίκρισμα). Με μεγάλες διαφορές στη φιλοσοφία. Στο παιδευτικό κλίμα. Στις μεθόδους. Με τρομακτικές ασυνέχειες ή επαναλήψεις στη διδασκόμενη ύλη.
Είναι μια εκκρεμότητα που αποσιωπάται! Όπως και τα προβλήματα που δημιουργεί. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, τούτης της εκκρεμότητας -πέραν από το σοκ που δημιουργεί σε παιδιά τρυφερότατης ηλικίας η μεταπήδηση από το ένα σχολείο στο άλλο- είναι, αυτό που όλες οι μελέτες(2) καταγράφουν. Ότι το μισό περίπου ποσοστό της μαθητικής διαρροής στο Γυμνάσιο συντελείται στην Α΄ τάξη του. Ότι ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών, που οι τίτλοι τους φτάνουν στο Γυμνάσιο και αποκτούν Αριθμό Μαθητικού Μητρώου, ουδέποτε εμφανίζονται. Ότι ένα εξίσου σημαντικό ποσοστό απόρριψης –το μεγαλύτερο σε όλες τις γυμνασιακές τάξεις- παρατηρείται στην τάξη αυτή.
Θεωρούμε την εγκατάλειψη του σχολείου ως απόρροια της ταξικής διάρθρωσης της κοινωνίας μας. Και το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν την αντιμετωπίζει και την αναπαράγει, την εξυπηρετεί! Το σχολείο μας είναι δομημένο ταξικά. Κι αυτό σαφέστερα και απροκάλυπτα φαίνεται στο Λύκειο. Εκεί, εκτός από τη μαθητική διαρροή -που ξαναεμφανίζεται έντονη κατά τη μετάβαση από το Γυμνάσιο στο Λύκειο- έχουμε το πρόβλημα του διπλού σχολικού δικτύου. Του σχολείου (Λυκείου) της Γενικής Παιδείας. Που οδηγεί στα Πανεπιστήμια. Και του άλλου. Της υποβαθμισμένης Τεχνικο-Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Του σχολείου της κατάρτισης. Του σχολείου με τους πολλαπλούς εκπαιδευτικούς και μορφωτικούς περιορισμούς. Τα εμπόδια ανέλιξης. Του σχολείου της χειρωνακτικής εργασίας ή των ολιγοειδικευμένων, πρόωρα αποσχολήσιμων.
Εκπαιδευτικοί προβληματισμοί για τον περιορισμό των αποφοίτων της δευτεροβάθμιας γενικής παιδείας έχουν καταγραφεί από τις αρχές ακόμα του 20ου αιώνα. Εκείνη όμως η πρωτόλεια κριτική είχε ένα σχετικά άλλο περιεχόμενο. Ακουμπούσε στο μονόπλευρο προσανατολισμό και την απόλυτη ροπή του σχολείου στον κλασικισμό(3) . Κι έχει σήμερα εμπεδωθεί. Όπως αποδεκτή έγινε απ’ όλους, η ανάγκη εισαγωγής και διδασκαλίας στο σχολείο, των πολυποίκιλων σύγχρονων επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων. Όμως αυτό που ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να είναι ζητούμενο, είναι το σχολείο που αρμονικά, χωρίς φραγμούς και αποκλεισμούς θα συνδυάζει τη γενική με την τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση, τη γενική μόρφωση με τις επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις.
Η σοβαρότερη ίσως προσπάθεια σ’ αυτήν την κατεύθυνση ήταν η ίδρυση των Ενιαίων Πολυκλαδικών Λυκείων, το 1985. Στόχος τους, σύμφωνα με τις διακηρύξεις, ήταν να άρουν τον καθιερωμένο διαχωρισμό σε γενική και τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση. Δεν το κατάφεραν. Οι μαθητές τους, που επιθυμούσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα ΑΕΙ, επιλέχτηκε να ενταχθούν σε ίδιες ακριβώς «Δέσμες», με αυτές των Γενικών Λυκείων. Έτσι τα Πολυκλαδικά, ποτέ δεν κατόρθωσαν να υπερβούν τον πειραματικό τους χαρακτήρα. Η αίσθηση της προσωρινότητας που τα συνόδευσε, επιβεβαιώθηκε με την κατάργησή τους έντεκα χρόνια μετά.

Η ελεύθερη πρόσβαση στην ανώτατη βαθμίδα. Ο διάλογος και η ουτοπία

Σήμερα μιλάμε ξανά για το ίδιο παραμύθι. Εθνικούς Διαλόγους έχουμε περάσει πολλούς. Του Κακλαμάνη το ’85. Του Τρίτση το ‘87. Του Κοντογιαννόπουλου και του Σουφλιά το ‘90 – ‘91. Του Γ. Παπανδρέου το ‘96. Του Αρσένη το ’97. Της Μαριέττας… Του Στυλιανίδη…. Του Σπηλιωτόπουλου. Και είμαστε πεπεισμένοι. Ξεπεράσαμε την ουτοπία. Πως με “τους διαλόγους” κάτι μπορεί να αλλάξει. Λέμε, πως χρειάζονται μεγάλες ανακατατάξεις. Πολιτικές και κοινωνικές. Χρειάζονται κοινωνικοί αγώνες και αλλαγή συσχετισμών. Χρειάζεται αλλαγή στη σκέψη των ανθρώπων και στις κυρίαρχες κοινωνικές αξίες.
Σήμερα ακούμε ξανά το ίδιο παραμύθι. Το παραμύθι της κατάργησης των εξετάσεων για τα πανεπιστήμια. Της ελεύθερης εισαγωγής. Το ξανακούσαμε. Και βρήκαμε μπροστά μας τη μείωση κατά 10% του αριθμού των εισακτέων επί Τρίτση. Το νιώσαμε καλά με το «Εθνικό Απολυτήριο» του Γ. Παπανδρέου, που ανέλαβε να εφαρμόσει «Η Παιδεία των Ανοιχτών Οριζόντων» του Γ. Αρσένη το 2000. Και το Ενιαίο του Λύκειο. Που χωρούσε μόνο τόσους μαθητές, όσους και οι εισακτέοι των ΑΕΙ. Το αισθανθήκαμε πάλι πρόσφατα με τους περιορισμούς της βάσης του 10.
Οι πολιτικοί ορίζοντες είναι κλειστοί. Ο νέος υπουργός της Παιδείας κάλεσε σε συνάντηση τους προκατόχους του. Για να συνεχίσει την ίδια πορεία. Να μη ξεφύγει. Κι ακόμα! Ο κορυφαίος του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, μας προτείνει(4) ! Το τετραετές πλέον Γυμνάσιο! Και το διετές Λύκειο! Τετραετές Γυμνάσιο, όπου θα τελειώνουν τα αστεία. Θα τελειώνει η υποχρεωτικότητα και η καθολικότητα. Και θα μπαίνουν οι προϋποθέσεις. Για να μπορεί ένα παιδί να συνεχίσει. Στο «κολεγιακού χαρακτήρα» διετές Λύκειο. Όπου οι εκλεκτοί θα ασχολούνται «με μικρό αριθμό (όχι μεγαλύτερο των έξι) μαθημάτων». Με βοηθούς, επισκέπτες καθηγητές και πανεπιστημιακούς δασκάλους. Μια βαθμίδα σαφώς προσδιορισμένη. Μια βαθμίδα των εκλεκτών. Που «θα οδηγεί στα ΑΕΙ όλους τους αποφοίτους» της.

Οι πολιτικοί ορίζοντες είναι κλειστοί. Αν και οι λύσεις για ριζικές αλλαγές έχουν διατυπωθεί. Λύσεις που θα μας έβγαζαν από τα αδιέξοδα. Μια απ’ αυτές, το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Υποχρεωτικό Σχολείο. Και η υποχρεωτική δίχρονη προσχολική εκπαίδευση. Για όλα τα παιδιά! Όμως το ερώτημα παραμένει. Ποιος αλήθεια τούτα τα υπερασπίζεται; Και πως; Με δεδομένο τον κατακερματισμένο και αδύναμο εκπαιδευτικό συνδικαλισμό. Την πολυδιάσπαση –οικονομική, ιδεολογική, πολιτική- των εκπαιδευτικών. Τη διαφορετικότητα προσανατολισμού, στόχων και συμφερόντων. Την έλλειψη των πανεκπαιδευτικών κινημάτων.
Μεσ’ στην ασβόλη, ακόμα, των δακρυγόνων. Από την πρόσφατη νεανική έκρηξη. Στοχαζόμαστε και αναστοχαζόμαστε. Ελπίζουμε στη νεανική αμφισβήτηση. Κατανοούμε και αποδεχόμαστε τις διαμαρτυρίες τους. Χωρίς να συμμεριζόμαστε την τυφλή βία. Και αναζητούμε τη διέξοδο. Από τα μεγάλα αδιέξοδα και τις παθογένειες.
---------------------------
1 ΤΑ ΝΕΑ 23/1/09 σελ. 16
2 Αναφερόμαστε στην έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου του ΥΠΕΠΘ «Η ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΔΙΑΡΡΟΗ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (2007) σελ. 56. Η έρευνα καταγράφει διαρροή στο Γυμνάσιο 6.09% (δεν φοίτησαν καθόλου στην Α΄ τάξη 3,02% -απορρίφθηκαν στην Α΄ τάξη 2,15%). Βέβαια το συνολικό ποσοστό διαρροής αμφισβητείται σε παλιότερες μελέτες και άρθρα του Μ. Δρεττάκη (μιλά για ποσοστά διαρροής 15% και πάνω) όμως συμφωνεί στα επίμαχα χαρακτηριστικά.
3 Πολύ ενδιαφέρον το παλιό καλό –για την εποχή του- βιβλίο της Ρ. Ιμβριώτη «ΠΑΙΔΕΙΑ και ΚΟΙΝΩΝΙΑ –Ελληνικά Εκπαιδευτικά Προβλήματα» Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή 1983
4 Άρθρο του στα ΝΕΑ 31/1/09

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ" τη 1ο/2/2009

ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Ο Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού Ελέγχου, κατέθεσε ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ (499/09.02.09) προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης με θέμα την ίδρυση τεσσάρων νέων Εφετείων συμπεριλαμβανομένου και του Ηρακλείου.

Η Ερώτηση θα συζητηθεί, την Παρασκευή 13/2, το πρωί και θα μεταδοθεί, απευθείας, από το Κανάλι της Βουλής.

Το κείμενο της Επίκαιρης Ερώτησης έχει ως εξής:

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης

Θέμα: Ίδρυση τεσσάρων νέων Εφετείων, συμπεριλαμβανομένου του Ηρακλείου

Ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σ. Χατζηγάκης είχε δεσμευθεί και ενώπιον της Βουλής, κατά τη διάρκεια συζήτησης Επίκαιρης Ερώτησής μου, και ενώπιον της αντιπροσωπείας του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου περί της ταυτόχρονης ίδρυσης και λειτουργίας τεσσάρων Εφετείων (Αγρινίου, Μυτιλήνης, Χαλκίδας και Ηρακλείου). Η δήλωση αυτή είχε αναρτηθεί και στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Γιατί καθυστερεί η ίδρυση των τεσσάρων Εφετείων; Ποιο είναι το συγκεκριμένο και ακριβές χρονοδιάγραμμα;
Έχουν προωθηθεί οι διαδικασίες (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και Συμβούλιο της Επικρατείας) ειδικά για την ίδρυση και λειτουργία Εφετείου στο Ηράκλειο Κρήτης, δεδομένου ότι υπάρχουν φήμες ότι προωθούνται οι διαδικασίες για την ίδρυση των άλλων Εφετείων και εξαιρείται το Εφετείο του Ηρακλείου;
Ο ερωτών βουλευτής
Αλέξανδρος Αλαβάνος
9/02/09

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΒΙΑΝΝΟΥ – ΖΑΡΟΥ – ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

Συζητήθηκε σήμερα η ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτή Ηρακλείου Αλέκου Αλαβάνου, προς τους Υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με θέμα τις καταστροφές από τα καιρικά φαινόμενα στις περιοχές Βιάννου, Ζαρού και Ιεράπετρας απάντησε ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος.

Ο Αλ. Αλαβάνος στην τοποθέτησή του τόνισε:

«Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε, γιατί διαβάσατε την Ερώτηση με το ύφος που άξιζε στο πρόβλημα. Ευχαριστώ και τον Υπουργό που είναι εδώ. Κατανοώ τη δυσκολία του θέματος. Είναι όντως μία ερώτηση που απευθύνεται σε τρία υπουργεία και είναι έτσι γιατί το πρόβλημα είναι σύνθετο.
Άκουσα την απάντηση του Υπουργού, ο οποίος ίσως μετέθεσε το πρόβλημα γενικά στο επίπεδο της περιφέρειας και στο επίπεδο των συγκεκριμένων νομών. Εδώ μιλάμε όμως για δύο δήμους, οι οποίο επλήγησαν βαριά. Οι εικόνες που έχουμε δει και ο κ. Στρατάκης και εγώ και όλοι οι βουλευτές του Ηρακλείου είναι άγριες εικόνες και δυστυχώς παραμένουν αυτές οι εικόνες. Και απαιτούν και άμεσες χρηματοδοτήσεις για να λύσουν ορισμένα άμεσα προβλήματα, όπως είναι η οδοποιία η αγροτική, η δημοτική, η δασική και μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις, προκειμένου να μην επαναληφθούν αυτές οι καταστάσεις. Διότι έχουμε, το τονίζουμε, περιοδικότητα των φαινομένων που συνδέονται με την ερημοποίηση, το ξηροθερμικό κλίμα της Κρήτης, τις πλημμύρες οι οποίες γίνονται και πλήττουν ιδιαίτερα αυτές τις περιοχές.
Μ’ αυτήν την έννοια κ. Υπουργέ θα ήθελα να ήσασταν πιο συγκεκριμένος. Ο Δήμος Ζαρού ζητάει, 170.000 ευρώ, για τις καταστροφές που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, έχουμε περιοδικότητα, 2006 – 2007, χθες με ενημέρωσε ο Δήμαρχος. Δεν έχουν πάρει ούτε 1 ευρώ κύριε Υπουργέ, για τις καταστροφές οι οποίες έγιναν. Και ζητούν επίσης μία ενίσχυση 50.000 ευρώ. Δεν έχουν δυνατότητα να ανταποκριθούν ως Δήμοι. Και ζητούν, επίσης, να δεσμευτεί η Κυβέρνηση ότι θα χρηματοδοτήσει την υδραυλική, γεωλογική μελέτη στην περιοχή εκείνη, όπου από τον Ψηλορείτη κατεβαίνουν φερτά υλικά και μιλάμε για τεράστιους βράχους, φερτά υλικά, οι οποίοι καταστρέφουν τα πάντα και έχουν φτάσει πια έξω από το χωριό.
Τελειώνοντας, για την περιοχή της Βιάννου, που είναι μία από τις λιγότερο ανεπτυγμένες σήμερα περιοχές του Ν. Ηρακλείου, έχει γίνει μια μελέτη στο Δήμο, όπου ζητάνε για την αποκατάσταση των ζημιών, για την οδική, την αγροτική οδοποιία, τα δίκτυα άρδευσης, ύδρευσης, ένα ποσό το οποίο φθάνει τα 2.607.000 ευρώ, η τεχνική μελέτη. Και γι’ αυτό δεν έχουμε μια απάντηση.
Θα ήθελα λοιπόν κύριε Υπουργέ, αν μπορείτε σήμερα, αν δεν μπορείτε αύριο σε μια επικοινωνία, την οποία θα μπορούσαμε να κοινοποιήσουμε και στους αρμοδίους, να μας πείτε ειδικά γι’ αυτούς τους δήμους, και για την Ιεράπετρα βέβαια, τι συγκεκριμένα μέτρα παίρνονται και άμεσα και μακροπρόθεσμα για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης. Ευχαριστώ».
09.02.09

ΠΛΗΡΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

ΟΜΙΛΙΑ ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ

Συζητήθηκε σήμερα στην ολομέλεια της Βουλής η επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνου προς τον Πρωθυπουργό με θέμα την πλήρη έλλειψη ολοκληρωμένου κυβερνητικού σχεδίου για την Κρήτη.

Στην τοποθέτησή του ο Αλ. Αλαβάνος τόνισε:

«Λάθος κάνετε εσείς, κύριε Πρωθυπουργέ, μεγάλο, και μάλιστα στην πράξη και όχι στα λόγια.

Το πρώτο θέμα που θέλω να βάλω είναι ότι έχετε, χωρίς κανένα λόγο, προσβάλει την ευαισθησία του Κρητικού λαού με τον τρόπο που αντιμετωπίσατε τις κινητοποιήσεις και τη συμβολική παρουσία του εδώ, όταν το ίδιο το Λιμενικό, στο οποίο ανήκει η δικαιοδοσία, αρνούνταν -ενώ είχε τα μέσα- να τις αντιμετωπίσει με αυτόν τον τρόπο. Και φέρνετε, με τη συνδρομή του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης. τα ΜΑΤ.
Ο Κρητικός λαός διακρίνεται για τη φιλοξενία του. Ο Ξένιος Δίας γεννήθηκε στο Ιδαίον Ανδρον. Ακόμα και τώρα αν πάτε εσείς στην Κρήτη θα σας περιμένουν με τσικουδιά και με παξιμάδι. Και εσείς αντιμετωπίσατε ένα λαό ευαίσθητο, φιλόξενο, φιλότιμο με χημικά και με την βία. Γιατί; Γιατί ξύπνησαν τα γονίδια της παράταξής σας που έβλεπε πάντα την Κρήτη μια από τις μαχόμενες εστίες για τη δημοκρατία, για την ελευθερία, ενάντια στο μοναρχισμό, ενάντια στις δικτατορίες, ενάντια στον αυταρχισμό; Γιατί θέλατε να δώσετε ένα μάθημα στους αγρότες ό,τι και αν είναι;
Αυτό που οφείλετε είναι να ζητήσετε αποκατάσταση. Να ζητήσετε συγνώμη από αυτό τον κόσμο, ο οποίος έχει τρωθεί στο ίδιο το φιλότιμό του, που ξέρετε τι σημασία έχει για την Κρήτη και τους Κρητικούς αυτό.

Το δεύτερο. Νόμιζα πως είμαι βουλευτής Ηρακλείου, βουλευτής Κρήτης, αλλά με αυτά που άκουσα – με συγχωρείτε, σε μεγάλο βαθμό παραμύθια- φαίνεται ότι εκλέγομαι σε άλλη περιοχή. Δώσατε μια εικόνα για έναν τόπο, ο οποίος είναι ευλογημένος πραγματικά από την ιστορία του πολιτισμού, από το κλίμα, από τη γεωγραφική του θέση, από τις δυνατότητες του, αλλά ο οποίος στην πράξη γίνεται καταραμένος με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται από την Ελληνική Κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτή η απελπισία η οποία υπήρξε αυτό τον καιρό με τις κινητοποιήσεις και σε σχέση με τους αγρότες.
Ξαναλέω, βαθιά παράδοση της Κρήτης, η αγροτική παράδοση και ένας από τους κεντρικούς πυλώνες σήμερα, μαζί με τον τουρισμό και με την έρευνα που θα έπρεπε να ήταν και την παιδεία, της ανάπτυξης της Κρήτης. Στις μινωϊκές τοιχογραφίες κλαδιά ελιάς, στα μινωικά σκεύη, σκεύη για το κρασί, ταυροκαθάψια –η σχέση τους με την κτηνοτροφία.
Και τι γίνεται με όλα αυτά; Τι κάνατε; Η αμπελουργία εξαφανίζεται. Γιατί η αμπελουργία δεν μπήκε καν σ΄αυτό το πακέτο, το ελάχιστο των 500 εκατομμυρίων ευρώ που δώσατε για τους αγρότες; Το λάδι, το οποίο έχει φτάσει σε μισή τιμή από πέρυσι, και δίνετε σε ορισμένους και υπό προϋποθέσεις και με όριο τα 30 λεπτά ανά κιλό;
Για ποιο λόγο αυτού του είδους η αντιμετώπιση; Για ποιο λόγο άλλες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η Ισπανία, που ήταν πριν από μια δεκαετία πολύ πίσω από εμάς, σήμερα γίνεται ο ρυθμιστής του παγκοσμίου εμπορίου λαδιού και εμείς, που θα μπορούσαμε να έχουμε συνεταιρισμούς που να στηρίζουν ονομασίες προέλευσης, στήριξη γεωπονική στους αγρότες, δεν έχουμε τίποτα και οδηγούνται σ΄αυτή την εξαθλίωση;
Ξέρετε για την κτηνοτροφία. Αναρωτηθείτε γιατί πολλές από τις κτηνοτροφικές εστίες της Κρήτης γίνονται εστίες που ορισμένοι θέλουν να αναπτύξουν την εγκληματικότητα; Γιατί περιθωριοποιείται; Γιατί δεν έχει τη δυνατότητα; Γιατί δεν εφαρμόζονται νέες μορφές όπως η εκτακτικοποίηση, όπως τα σχέδια βελτίωσης, όπως η καλλιέργεια κτηνοτροφικών φυτών; Τα θερμοκήπια τα οποία είναι η βαριά βιομηχανία του αγροτικού χώρου γιατί βρίσκονται στη σημερινή κατάσταση;
Περιμένουμε απαντήσεις κύριε Πρωθυπουργέ. Απαντήσεις. Και απαντήσεις δεν είναι αυτά που είπατε εδώ. Είναι τα μέτρα τα οποία έδωσε το Υπουργείο Ανάπτυξης. Αυτά ήταν απάντηση και ήταν απορριπτική η απάντηση για την Κρήτη.

Το τρίτο σημείο είναι το θέμα των υποδομών. Τα ΄χασα με αυτά που άκουσα από σας. Η Εγνατία ολοκληρώθηκε μέσα σε επτά – οκτώ χρόνια, ο βόρειος οδικός άξονας της Κρήτης δεν έχει ολοκληρωθεί εδώ και μισό αιώνα. Ο νότιος οδικός άξονας δεν υπάρχει. Οι κάθετοι άξονες δεν υπάρχουν. Τι γίνεται με το θέμα της αξιοποίησης των υδάτων; ΄Εχουμε φαινόμενα ερημοποίησης. μέσα σε έξι – επτά χρόνια έχουμε πτώση της στάθμης των υπογείων υδάτων κατά 10 μέτρα. Που είναι οι παρεμβάσεις σε επίπεδο Κρήτης;
Μιλήσατε για την ενέργεια. Στην Κορακιά προβλεπόταν να ξεκινήσει η λειτουργία του έργου με το φυσικό αέριο το 2012 και ακόμη δεν έχουν λυθεί θέματα απαλλοτριώσεων. Τι μας λέτε γι΄αυτά;

Με αυτή την έννοια θέλω να πω ότι υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Ένας τόπος, ιδιαίτερος αν θέλετε γιατί είναι πλούσιος τόπος δεν είναι από τους πιο φτωχούς τόπους, με μεγάλες δυνατότητες, ο οποίος συμβάλλει στα έσοδα του κράτους και αντιμετωπίζεται με αυτό τον τρόπο.
Ξαναλέω, κύριε Πρωθυπουργέ, στη δευτερολογία σας ζητήστε συγνώμη, που οφείλετε να ζητήσετε συγνώμη απέναντι στους Κρητικούς και κάντε την έμπρακτη με συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τους αγρότες αλλά και για όλες τις άλλες πλευρές της Κρητικής οικονομίας που πλήττονται.

6/2/2009

Ο ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου χαιρετίζει τον αγώνα των αγροτών

Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) Ηρακλείου χαιρετίζει τον αγώνα των αγροτών, του νομού Ηρακλείου και της Κρήτης ολόκληρης που έγινε στην Κρήτη αλλά και στον Πειραιά.
Καταδικάζει όχι απλά τον αναπληρωτή Υπουργό Δημόσιας Τάξης αλλά το σύνολο μιας ανίκανης και ανάλγητης κυβέρνησης.
Καταδικάζει όλες τις κυβερνήσεις που με τις πράξεις, τις παραλήψεις, την απραξία και τις λάθος πολιτικές τους έχουν φέρει τα αγροτικά προϊόντα και τον αγρότη στη θέση που βρίσκονται σήμερα. Απαιτούνται αλλαγές σε αντιλήψεις και πολιτικές και των ελληνικών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το μεγαλύτερο κέρδος των αγροτών είναι ο δυναμικός και αυθόρμητος αγώνας τους που θα μείνει ως παρακαταθήκη του αγροτικού κινήματος και όλης της κοινωνίας αλλά και που απαιτεί συνέχεια στο μέλλον. Είμαστε αντίθετοι με την, αθέλητη από κάποιους και ηθελημένη από κάποιους άλλους, προσπάθεια να περιοριστεί το θέμα των προβλημάτων των αγροτών στις ευθύνες αυτής της πράγματι απαράδεκτης κυβέρνησης της ΝΔ και να αποκρυφτούν οι σοβαρές ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και η δυσκολία και η κρισιμότητα της κατάστασης που απαιτούν αλλαγές πολιτικών, αλλαγές κατεύθυνσης και σπάσιμο των ορίων της δικομματικής αντίληψης και πολιτικής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με παρεμβάσεις μέσα κι έξω από τη Βουλή για τα αιτήματα των αγροτών και για τον αγώνα ενάντια στη βία και την καταστολή θα είναι μαζί με τους αγρότες και θα καλύπτει πολιτικά τους αγώνες τους.
Ο αγώνας των αγροτών δεν πρέπει να σταματήσει, η δικαίωση του αγώνα των αγροτών είναι υπόθεση όλων μας – όλης της κοινωνίας.

Υ.Γ. Η κυβερνητική πλειοψηφία με την στήριξη και του …πρόθυμου ΛΑΟΣ προχθές στη Βουλή απέρριψε την πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τη σύσταση Διακομματικής Επιτροπής για τον εκδημοκρατισμό της Αστυνομίας που ψήφισαν και το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ.
Κάποιοι θέλουν την Ελληνική Αστυνομία στο ρόλο του κυβερνητικού εντολοδόχου, του μπαμπούλα για όποιον αγωνίζεται –όπως χθες με τους Αγρότες και προχθές με τους εργαζόμενους ή τους φοιτητές και τη νεολαία.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πιστεύει ότι από δω και μπρος στα πάγια και καθημερινά αιτήματα του συνδικαλιστικού κινήματος, και πρώτα απ΄όλα των αγροτών, πρέπει να είναι το αίτημα του εκδημοκρατισμού της Αστυνομίας, μέχρι να γίνει πράξη-και θα γίνει σύντομα, με την πάλη του ελληνικού λαού.

Ηράκλειο, 5 Φεβρουαρίου 2009

Το Γραφείο Τύπου
του ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΑΠΟ ΤΗ ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 250 ΟΡΦΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Διακόσια πενήντα ορφανά παιδιά πολέμου από τη Λωρίδα της Γάζας που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα οικονομικής υιοθεσίας συνάντησε η αντιπροσωπεία του Ελληνικού Καραβανιού Αλληλεγγύης που επέστρεψε από τη Γάζα.

Πιο συγκεκριμένα η εξαμελής αντιπροσωπεία του Ελληνικού Καραβανιού Αλληλεγγύης, η οποία είχε μεταβεί την προηγούμενη εβδομάδα στις βομβαρδισμένες περιοχές, επισκέφθηκε τις πόλεις Ραφα, Χανιουνις, Ζαμπάλια όπου βρέθηκε με τα 250 ορφανά παιδιά που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμά της και παρέδωσε στο χέρι της χήρας-μάνας ή του κηδεμόνα, χρηματική οικονομική βοήθεια.

Υπενθυμίζεται ότι τα χρήματα του Ελληνικού Καραβανιού Αλληλεγγύης προέρχονται μόνο από ατομικές δωρεές ανθρώπων που μέσω της οργάνωσής μας βοηθούν ένα συγκεκριμένο ορφανό παιδί. Τα τελευταία 17 χρόνια το Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης, έχει προσφέρει την αλληλεγγύη του σε περίπου 16.500 ορφανά παιδιά σε περιοχές των Βαλκανίων, στη Δυτική Όχθη της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, του Κοσόβου και της Σρι Λάνκα που δοκιμάστηκαν από πολέμους, εμφύλιες συρράξεις ή φυσικές καταστροφές. Έχει χορηγήσει φαρμακευτικό υλικό και επισιτιστική βοήθεια στο Σουδάν, την Αλβανία και αλλού, έχει στηρίξει οικογένειες προσφύγων και οικονομικών μεταναστών στην Ελλάδα και έχει προσφέρει την αρωγή του στους σεισμοπαθείς. Επίσης, με το θεσμό των καταστημάτων “Charity shop”και μέσω του καταστήματος «το δεύτερο χέρι», το Καραβάνι έχει πετύχει την ενεργοποίηση ακόμα περισσότερο της εθελοντικής συμμετοχής και της προσφοράς των πολιτών και έχει αυξήσει τα έσοδά του ώστε να είναι σε θέση να διευρύνει τα υπάρχοντα προγράμματά του και να προωθεί και υλοποιεί νέες δράσεις.

Κάθε παιδί του προγράμματος έλαβε ως πρώτη δόση 200 ευρώ.

Η αντιπροσωπεία του Ελληνικού Καραβανιού Αλληλεγγύης έγινε με συγκίνηση δεκτή, αφού υπεύθυνα κυβερνητικά στελέχη, τοπικοί παράγοντες, χήρες μάνες και όλοι όσοι ήρθαν σε επαφή με τα μέλη της αποστολής, εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για τον τρόπο με τον οποίο προετοιμάστηκε και οργανώθηκε το πρόγραμμα και από το γεγονός ότι τα χρήματα και η βοήθεια παρεδίδετο προσωπικά στους πάσχοντες χωρίς να μεσολαβούν ενδιάμεσα πρόσωπα και χωρίς να χάνεται το παραμικρό.

Τα μέλη της αποστολής επισκέφθηκαν επίσης κατεστραμμένες από τους βομβαρδισμούς συνοικίες, άστεγους, το νοσοκομείο της Γάζας και τραυματισμένα παιδιά. Οι ανάγκες του πληθυσμού και ο αριθμός των ορφανών είναι πολύ μεγαλύτερα.

Στην διαμονή του στη Λωρίδα της Γάζας, το Καραβάνι, εκτός των άλλων ανθρωπιστικών δραστηριοτήτων του, συγκέντρωσε στοιχεία για την κατάσταση που επικρατεί και που θα συμβάλουν στην άρτια προετοιμασία των επόμενων αποστολών. Το Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης σκοπεύει να εντείνει τις προσπάθειες του και καλεί τους συμπολίτες μας να συνδεθούν και να συνδράμουν τα προγράμματα «οικονομικής υιοθεσίας» που έχει θεσπίσει.

Υπενθυμίζουμε το τηλέφωνο του Καραβανιού που είναι 210-3816886, τον αριθμό λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα που είναι 159/480503-88 και τη διεύθυνση του μαγαζιού «το δεύτερο χέρι» που είναι Φειδίου 14 (στην Ομόνοια εντός της στοάς).

Πλήρης έλλειψη ολοκληρωμένου κυβερνητικού σχεδίου για την Κρήτη

Η συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης του Προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου προς τον Πρωθυπουργό με θέμα την «πλήρη έλλειψη ολοκληρωμένου κυβερνητικού σχεδίου για την Κρήτη» θα πραγματοποιηθεί, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Βουλής, αύριο Παρασκευή (6/2/2009), στις 10 π.μ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που ο Πρωθυπουργός, κ. Καραμανλής θα απαντήσει σε Ερώτηση που να αφορά στα γενικότερα ζητήματα που αφορούν στην Κρήτη, ενώ αναμένεται να τοποθετηθεί και στο σχετικό ερώτημα του Αλ. Αλαβάνου για τη βίαιη αντιμετώπιση των αγροτών της Κρήτης στο λιμάνι του Πειραιά.
Η συζήτηση θα μεταδοθεί σε απευθείας μετάδοση από το Κανάλι της Βουλής.

Το πλήρες κείμενο της Επίκαιρης Ερώτησης έχει ως εξής:


«ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Πρωθυπουργό

ΘΕΜΑ : Πλήρης έλλειψη ολοκληρωμένου κυβερνητικού σχεδίου για την Κρήτη

Ο κρητικός λαός διακρίνεται για την απεριόριστη φιλοξενία του. Η Κυβέρνηση υποδέχθηκε του κρητικούς αγρότες που ήρθαν να κάνουν μια ειρηνική συμβολική εκδήλωση στην Αθήνα με ΜΑΤ, βία, δακρυγόνα. Η Κυβέρνηση δεν αφυπνίστηκε από τα γεγονότα πριν ενάμιση χρόνο στο νομό Ρεθύμνης. Δεν αντιλαμβάνεται ότι η Κρήτη, παρά το γεγονός ότι είχε σχετικά υψηλό κατά κεφαλήν ΑΕΠ ως περιφέρεια, αντιμετωπίζει μια σειρά εξαιρετικά οξυμένων προβλημάτων, που εντείνονται λόγω της κρίσης και άπτονται πολλών υπουργείων: Καθίζηση της Αγροτικής Οικονομίας- Μείωση του τουρισμού – Φυσικές καταστροφές λόγω έλλειψης έργων υποδομής – Ανεργία – Σημεία κοινωνικής περιθωριοποίησης όπου αναπτύσσεται η εγκληματικότητα – Ενεργειακό αδιέξοδο – Έλλειψη υδάτινων πόρων.

Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός :
Έχει η Κυβέρνηση ένα πρόγραμμα ολοκληρωμένης ανάπτυξης για την Κρήτη και ποιό είναι αυτό;
Γιατί η Κυβέρνηση με την πρακτική της, όπως με την βίαιη αντιμετώπιση των αγροτών, προσβάλλει την υπερηφάνεια, την φιλοτιμία και την ευαισθησία του λαού της Κρήτης;»

Ο Ερωτών βουλευτής
Αλέκος Αλαβάνος
05.02.09

Εκδήλωση της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ με συμμετοχή της Ν. Βαλαβάνη

Στην παράσταση, με αφορμή το γιορτασμό των 110 χρόνων από τη γέννηση του Μπέρτολτ Μπρεχτ, θα παρουσιαστεί ένα πρόγραμμα θεατρικών τραγουδιών σε στίχους του Μπρεχτ σε τέσσερις γλώσσες, γερμανικά, ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά, και σε μουσική σύνθεση δύο μεγάλων «σύγχρονων κλασικών», του Κουρτ Βάιλ και του Χανς Άισλερ. Θα ερμηνευτούν τραγούδια από την Όπερα της πεντάρας, το Happy End, το Berliner Requiem και το Μαχαγκόνι του Βάιλ, που έγιναν ορόσημα στο θέατρο και το καμπαρέ πρώτα της Γερμανίας της Δημοκρατίας της Βαιμάρης και στη συνέχεια ολόκληρου του κόσμου. Επίσης τραγούδια από τη Μάνα, τον Σβέικ στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τις εκπληκτικές (και άγνωστες στην Ελλάδα) «Χολιγουντιανές ελεγείες» από το The Hollywood Songbook της αμερικάνικης περιόδου του Άισλερ (με μέτρο σύγκρισης τα Lieder του Σούμπερτ και του Σούμαν). Πέρα απ’ την αιχμηρότητα στίχου και μουσικής, τα έργα αυτά μοιράζονται κι ένα δεύτερο κοινό χαρακτηριστικό: Πρόκειται για ορισμένα από τα ωραιότερα τραγούδια του 20ου αιώνα, καθώς συνδυάζουν την αισθητική απόλαυση με αυτή που ο Μπρεχτ θεωρούσε εντονότερη απ’ όλες τις ηδονές, την κριτική σκέψη για τον κόσμο και τις ανθρώπινες σχέσεις.
Τα εμβόλιμα κείμενα, πάλι, μας ταξιδεύουν στην πιο ταραγμένη περίοδο της πρόσφατης Ιστορίας μέσα από την ανεμοδαρμένη ζωή και την εκπληκτική καλλιτεχνική παραγωγή των δύο σημαντικότερων συνθετών του Μπρεχτ και, έμμεσα, του ίδιου του μεγαλύτερου δραματουργού του αιώνα που πέρασε. Ταυτόχρονα ξεδιπλώνουν την αφήγηση της τόσο ιδιαίτερης ιστορίας καθενός από τα τραγούδια που ερμηνεύονται.
Μέσω Video-art η μουσική «εικονογραφείται» με εικαστικά στοιχεία της εποχής, πίνακες και φωτογραφίες, ενώ παρουσιάζεται με μορφή ιδιόμορφων «υπέρτιτλων» και η ελληνική μετάφραση των στίχων.

Eπίθεση των ΜΑΤ στους αγωνιζόμενους αγρότες της Κρήτης

Ο ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου καταγγέλλει την επίθεση των ΜΑΤ ενάντια στους αγωνιζόμενους αγρότες της Κρήτης στο λιμάνι του Πειραιά.

Καταγγέλλει την κυβέρνηση της ΝΔ που ως πολιτικό μέσο χρησιμοποιεί τη βίαιη καταστολή και τον αυταρχισμό. Χθες τα θύματα ήταν οι νέοι, σήμερα οι αγρότες.

Καταγγέλλει την κοροϊδία της κυβέρνησης που εν μέσω σκανδάλων τύπου Ζίμενς και Βατοπεδίου εκατομμύρια μπαίνουν σε τσέπες επιτηδείων και ημέτερων, που ενώ χαρίζει στις τράπεζες 28 δις, δεν «βρίσκει» χρήματα για τους αγρότες. Αλλά και σε αυτές τις ρυθμίσεις που εξήγγειλε δεν προβλέπεται τίποτα για την Κρήτη!

Πιστεύουμε ότι οι κινητοποιήσεις των αγροτών αφορούν ολόκληρη την κοινωνία μας και γι’ αυτό καλούμε όλους τους φορείς και τους πολίτες του νομού μας να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο τον αγώνα τους. Καλούμε τους Ηρακλειώτες να συμμετέχουμε με τους αγρότες στην κατάληψη της Περιφέρειας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου στέκεται στο πλάι των αγροτών και παλεύει μαζί τους για τη δικαίωση του αγώνα τους.


Ηράκλειο, 2 Φεβρουαρίου 2009
Το Γραφείο Τύπου
του ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου