Δήλωση της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Η. Διώτη για την ψήφιση τροπολογίας για το ΕΕΤΗΔΕ -- "Νίκη των πολιτών ενάντια στο χαράτσι η μη διακοπή της ηλεκτροδότησης"

Σε σύγχυση, χάος με τις επαναληπτικές νομοθετικές ρυθμίσεις και στην ύπαρξη προηγούμενων απλήρωτων λογαριασμών και όχι στη μη πληρωμή του «χαρατσιού» απέδωσε τη διακοπή ηλεκτροδότησης σε διάφορες περιοχές της χώρας ο πρόεδρος της ΔΕΗ Αρθούρος Ζερβός, απαντώντας σε ερώτηση της βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώς Διώτη σχετικά με περιπτώσεις όπου υπήρξε διακοπή ηλεκτροδότησης, που του απηύθυνε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής κι Εμπορίου.

Η βουλευτής επεσήμανε ότι «η Δ.Ε.Η. προχώρησε σε διακοπή ρεύματος σε κάποιες περιοχές όπως είναι η Μεταμόρφωση ή το κέντρο της Αθήνας, παρʼ όλο που είχαν πληρώσει το ρεύμα και τα τέλη υπέρ Δήμου και ΕΡΤ, πολύ απλά γιατί δεν είχε δημοσιευθεί ακόμα σε ΦΕΚ η νομοθετική ρύθμιση για το ΕΕΤΗΔΕ και δεν έχει σταλεί φυσικά καμία εσωτερική εγκύκλιος για να μην κόβουν οι εργολάβοι το ρεύμα».

«Εμείς δεν προχωρούμε σε διακοπές λόγω του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών» ξεκαθάρισε ο πρόεδρος της ΔΕΗ και συμπλήρωσε: «Υπάρχει μία γενική σύγχυση ως προς αυτό. Εμείς είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί στο πού κόβουμε το ρεύμα και γιατί το κόβουμε και μην ξεχνάτε ότι η Δ.Ε.Η. το έκοβε πάντα σʼ αυτούς που δεν την πλήρωναν. Δηλαδή, εάν είναι απλήρωτοι 6 λογαριασμοί και ο έβδομος εμπεριέχει το ΕΕΤΗΔΕ, το ρεύμα δεν κόβεται επειδή ο έβδομος περιέχει το ΕΕΤΗΔΕ, αλλά το ρεύμα κόβεται επειδή οι προηγούμενοι 6 δεν έχουν πληρωθεί. Δεν αποκλείω το γεγονός θα έχουν γίνει και λάθη. Πάντως, αυτή τη στιγμή, η πολιτική δεν είναι αυτή.
Πραγματικά, υπάρχει ένα χάος με τις επαναληπτικές νομοθετικές ρυθμίσεις που έχουν γίνει. Μέχρι να καταλάβουμε την νομοθετική ρύθμιση που μας έρχεται, έχει έρθει η επόμενη. Χρειάζεται ένα συνολικότερο ξεκαθάρισμα σε αυτό το θέμα και στο πώς πρέπει να το δούμε στη συνέχεια».

Σχολιάζοντας αργότερα την απάντηση του κ. Ζερβού, η βουλευτής δήλωσε:
«Η τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση ώστε να μην κόβεται από τη ΔΕΗ το ρεύμα σε όσους πολίτες αρνήθηκαν να πληρώσουν το άδικο, παράνομο και αντισυνταγματικό χαράτσι, δεν ήρθε ουρανοκατέβατη. Οφείλεται στη μαζική αντίσταση και στη συλλογική οργάνωση των πολιτών σε γειτονιές και συνοικίες όλης της χώρας, που παρά την τρομοκρατία που επιχείρησαν να ασκήσουν πολλά κεντρικά ΜΜΕ, αντέδρασαν και με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίες και κάνοντας χρήση και όλων των θεσμικών νομικών μέσων (εξώδικα, αγωγές ασφαλιστικά μέτρα), πέτυχαν την πρώτη μεγάλη νίκη.
Νίκη που δεν είναι μονοσήμαντη, καθώς δείχνει ότι η συντονισμένη αντίδραση και αντίσταση από μέρους της κοινωνίας μπορεί να μπει εμπόδιο στα σχέδια κυβέρνησης-δοτού πρωθυπουργού και τρόικα, και να τα ανατρέψει».

To Γραφείο Τύπου

Στην αριστερά η ελπίδα, αλλά και η ευθύνη

Του Γ. Δραγασάκη

Οι συμφωνίες είναι ανατρέψιμες. Τα πάντα είναι υπό αναδιαπραγμάτευση. Άλλο είναι το θέμα. Το θέμα είναι ότι η ανατροπή των εν λόγω συμφωνιών δεν θα είναι ένας περίπατος ούτε ένα μονόπρακτο έργο. Διότι στην πράξη η ανατροπή των εν λόγω συμφωνιών σημαίνει αναδιαπραγμάτευση των πάντων, όχι μόνο του χρέους αλλά συνολικά των διακρατικών σχέσεων με πλήθος κρατών. Αφού το χρέος θα ανήκει πλέον κυρίως στα κράτη και σε ευρωπαϊκούς ή διεθνείς θεσμούς.
Μια τέτοια αναδιαπραγμάτευση επομένως απαιτεί νέους συσχετισμούς στην Ελλάδα, ει δυνατόν και στην Ευρώπη. Προϋποθέτει ένα νέο συνασπισμό κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, εξοπλισμένο με ισχυρή λαϊκή υποστήριξη, με πολυδιάστατες διεθνείς συμμαχίες και γεωπολιτικές αναφορές, με ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας και ουσιαστικής επανένταξης στην Ευρώπη και τον διεθνή καταμερισμό εργασίας, με όρους αξιοπρέπειας, κοινωνικής δικαιοσύνης, ισοτιμίας και βιώσιμης παραγωγικής εξειδίκευσης.
Η συγκρότηση ενός τέτοιου σχεδίου και του αντίστοιχου κοινωνικού και πολιτικού συνασπισμού που θα αγωνιστεί από σήμερα γι’ αυτό θα έπρεπε να αποτελεί ήδη προνομιακό χώρο διαλόγου και κοινής δράσης όλων των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας, πεδίο συνάντησης κοινωνικών κινημάτων και επιστημονικών δυνάμεων. Η στρατηγική αμηχανία του ΚΚΕ και η κρίση προσανατολισμού της ΔΗΜ.ΑΡ., αφήνουν το έργο αυτό, τουλάχιστον προς το παρόν, στις πλάτες κυρίως του Συνασπισμού, του ΣΥΡΙΖΑ και όσων άλλων συμμερίζονται τις σχετικές αναγκαιότητες. Ας ελπίσουμε ότι ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ, που έγκαιρα είδαν αυτήν την ανάγκη και έχουν κάνει βήματα σημαντικά, θα αναπροσαρμόσουν τις δομές τους, τη λειτουργία τους αλλά και την κουλτούρα τους στις απαιτήσεις και τις ευθύνες ενός τόσο δύσκολου αλλά και ελπιδοφόρου εγχειρήματος, τη  συγκρότηση δηλαδή του υποκειμένου και του αντίστοιχου ιδεολογικού και προγραμματικού εξοπλισμού που θα δώσει στον λαό αξιοπρέπεια και στην κοινωνία αυτοπεποίθηση και ελπιδοφόρα προοπτική.

Απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, 18 και 19 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων και η εναλλακτική πρόταση εξουσίας
Αυτές τις μέρες, και μετά από δύο χρόνια πρωτοφανούς λιτότητας, ένας δοτός πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση χωρίς καμιά νομιμοποίηση, σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα (ΔΝΤ, Ε.Ε., ΕΚΤ), πήραν αποφάσεις που οδηγούν τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας της χώρας μας σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση, αποφάσεις που μετατρέπουν τη βαθιά και πολλαπλή κρίση της κοινωνίας σε κοινωνικό ολοκαύτωμα. Έχει γίνει πια σαφές στους πάντες ότι το «κούρεμα» και η νέα δανειακή σύμβαση μόνο δεινά θα φέρουν στο σύνολο των εργαζομένων, συνταξιούχων, ανέργων, επαγγελματιών, αγροτών και νέων που ζουν σε τούτη τη χώρα.
Ωστόσο, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού-τραπεζίτη, δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει το έργο της, προς όφελος μόνο των πλούσιων, των τοκογλύφων και των τραπεζών. Είναι ολοφάνερο πια ότι η σημερινή σύνθεση της βουλής δεν βρίσκεται σε αντιστοιχία με τις διαθέσεις του ελληνικού λαού, ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση.
Η πολιτική αυτή δεν πρέπει να εφαρμοστεί.
Η εκτροπή αυτή πρέπει να σταματήσει.
Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να ανατραπεί.
Τώρα είναι η ώρα να μιλήσει ο λαός.
Καθώς η παγκόσμια κρίση του καπιταλιστικού συστήματος γίνεται κάθε μέρα και πιο βαθιά, τίθεται με μεγαλύτερη οξύτητα το ερώτημα ποιος θα πληρώσει την κρίση: ο κόσμος της εργασίας ή το κεφάλαιο. Η φανερή πια αδυναμία του καπιταλιστικού συστήματος να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς αμοιβές και συνθήκες εργασίας, αλλά και παροχές δημόσιας υγείας και παιδείας, κάνει επιτακτική αλλά και επίκαιρη τη σοσιαλιστική προοπτική. Μπροστά στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι ελίτ, οι τράπεζες, οι «αγορές», το κεφάλαιο ενάντια στον κόσμο της εργασίας, η Αριστερά οφείλει να αντιπαραβάλει μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κρίση και μια εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
            Ήδη από την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει την πρόταση για τη δημιουργία ενός αριστερού, προοδευτικού αντιμνημονιακού-αντινεοφιλελεύθερου μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, το οποίο θα εκφράσει την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των δυνάμεων της Αριστεράς, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας και των δυνάμεων που απομακρύνονται οριστικά από τις επιλογές και την πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων του δικομματισμού. Ενός μετώπου που θα μπορέσει να διατυπώσει με τον πιο αξιόπιστο τρόπο αυτή την εναλλακτική πρόταση και να προωθήσει τη συγκρότηση μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας, ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με πυρήνα τη ριζοσπαστική Αριστερά.
            Η πρόταση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ αφορά τόσο το πολιτικό όσο και το κοινωνικό επίπεδο. Είναι σε ευθεία αντίθεση με παρωχημένα «κεντροαριστερά σενάρια» που επιχειρούν να αναστήσουν, υπό νέες συνθήκες, ένα παρελθόν υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση. Απαντά με επιθετικό τρόπο στην προσπάθεια να στηθεί ένα διπολικό μνημονιακό σύστημα που θα αντικαταστήσει τον δικομματισμό με συμμαχίες είτε προς τα «δεξιά» είτε προς τα «αριστερά». Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, όπου αυτά ζουν και δίνουν τους αγώνες τους, στις γειτονιές, στα συνδικάτα, στα κινήματα, σε όλες τις ενωτικές επιτροπές και πρωτοβουλίες, παλεύουν για την υλοποίηση της ενωτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση.
            Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αφορά όλη την περίοδο αυτής της μάχης ενάντια στον «μονόδρομο» των μνημονίων. Είναι, δηλαδή, μια πρόταση που αφορά την περίοδο μέχρι τις εκλογές, τις ίδιες τις εκλογές, αλλά και τη μετεκλογική περίοδο.
            Άλλωστε, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μια Αριστερά συσπειρωμένη σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο είναι σε θέση να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό. Γι’ αυτό και η συσπείρωση της Αριστεράς είναι αίτημα της κοινωνίας και οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούν σε αυτό το αίτημα της κοινωνίας.
            Στην κατεύθυνση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τους κεντρικούς προγραμματικούς άξονες μιας ριζοσπαστικής πολιτικής που απαιτεί αλλαγές στους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς, την οποία θα μπορούσε να εφαρμόσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, στηριγμένη σε ένα ενωτικό, αγωνιστικό, μαχητικό κίνημα. Οι κύριοι άξονες της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι εξής:

1.      Άμεση απεμπλοκή από το μνημόνιο, ανατροπή της πολιτικής που μας βυθίζει στην ύφεση και οδηγεί την κοινωνία στην καταστροφή. Ακύρωση του Μνημονίου και των μέτρων που απορρέουν από αυτό.
Η τρόικα πρέπει να απομακρυνθεί από τη χώρα. Ένας νέος συνασπισμός εξουσίας με ισχυρή λαϊκή εντολή θα καταγγείλει το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο, θα καταργήσει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που απορρέουν από αυτά, καθώς και τις δανειακές συμβάσεις και τις δεσμεύσεις τους.

2.      Ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν.

3.      Ανατροπή της λιτότητας – αναδιανομή του πλούτου – εξεύρεση νέων πόρων. Για την κρίση να πληρώσουν οι πλούσιοι και αυτοί που τη δημιούργησαν.
Φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, του πλούτου, της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Δημιουργία περιουσιολογίου. Δήμευση περιουσίας σε περιπτώσεις διαφθοράς, διαπλοκής, ψευδούς δήλωσης περιουσίας και μαύρου χρήματος. Ειδική εισφορά στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Πάταξη φοροδιαφυγής/φοροκλοπής και εισφοροδιαφυγής/εισφοροκλοπής. Άρση του τραπεζικού και εμπορικού απορρήτου και έλεγχός τους από δημοκρατικούς δημόσιους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ριζική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ξεκινώντας από τις νατοϊκές δαπάνες. Διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας, κρατικοποίηση της μεγάλης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, κανονική φορολόγηση της Εκκλησίας. Συγκεκριμένα μέτρα φορολόγησης των εφοπλιστών, των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης ακίνητης και κινητής περιουσίας. Διεκδίκηση του γερμανικού κατοχικού δανείου, των επανορθώσεων και αποζημιώσεων για τα θύματα της κατοχής.
Άμεσα μέτρα επιβίωσης του λαού. Αύξηση μισθών και συντάξεων. Μέτρα για την ανεργία και τους/τις άνεργους/ες. Κανένας άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας. Αποκατάσταση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, κατάργηση όλης της αντεργατικής νομοθεσίας των τελευταίων χρόνων, κατάργηση των άτυπων, μερικών και ελαστικών σχέσεων εργασίας. Μείωση των έμμεσων φόρων, κατάργηση των χαρατσιών, μείωση της φορολόγησης των χαμηλών εισοδημάτων. Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης. Έλεγχος της ακρίβειας και των ολιγοπωλιακών πρακτικών στην αγορά. Προστασία των δανειζομένων (εργαζομένων, συνταξιούχων, μικρομεσαίων και αγροτών) από τις τράπεζες.
Ισότητα αμοιβής για τα δύο φύλα. Καμία διάκριση στους χώρους εργασίας ανάμεσα στα δύο φύλα. Απαγόρευση των ομαδικών απολύσεων, καθώς και των μεμονωμένων σε κερδοφόρες επιχειρήσεις. Κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης και της έννοιας της παράνομης-καταχρηστικής απεργίας. Κατάργηση του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Δέσμευση υπέρ των εργαζομένων της προσωπικής περιουσίας εργοδοτών που δεν καταβάλλουν τους μισθούς.


4.      Προτεραιότητα για την Αριστερά είναι η κοινωνία και οι ανάγκες της.
Η κρίση χρέους χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης χάριν των συμφερόντων του κεφαλαίου. Είναι οι ίδιες οικονομικές-πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την ευρωζώνη που, ενώ σε ρητορικό επίπεδο θέτουν ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, στην πραγματικότητα η κύρια προτεραιότητά τους είναι η δραματική μείωση εισοδημάτων (μισθών, συντάξεων κ.λπ.) και η κατεδάφιση των εργασιακών κατακτήσεων και κοινωνικών δικαιωμάτων. Επομένως, οι θυσίες που ζητούν με αφορμή το χρέος δεν αφορούν ούτε τη σωτηρία της χώρας ούτε τη διάσωση του ευρώ ούτε τη βιωσιμότητα του χρέους. Οι θυσίες απαιτούνται για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου και η εξουσία πάνω στην εργασία.
Καμία θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου, καμία θυσία για το ευρώ, καμία υποταγή στα ψεύτικα διλήμματα μνημόνιο ή χρεοκοπία, ευρώ ή καταστροφή. Σήμερα που ολόκληρη η ευρωζώνη κλονίζεται και οι νέες συμφωνίες οδηγούν την Ε.Ε. σε όλο και σε πιο αυταρχική κατεύθυνση, γίνεται προφανές ότι αυτή η νεοφιλελεύθερη δομή, λειτουργία και πολιτική της Ε.Ε. πρέπει να ανατραπεί. Εργαζόμαστε, σε ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε., για την οικοδόμηση ενός πανευρωπαϊκού μετώπου που θα παλέψει για μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη της ειρήνης, της εργασίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων, της ισότητας ανάμεσα στα φύλα, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, μια Ευρώπη σοσιαλιστική.

5.      Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους χωρίς μνημόνια λιτότητας και εκποίησης του δημόσιου πλούτου.
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και δεν είναι διαχειρίσιμο, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί έκφραση των ανισότιμων σχέσεων που έχουν διαμορφωθεί εντός της ευρωζώνης. Αξιοποιείται για την επιβολή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας που με τη σειρά τους βαθαίνουν την ύφεση, διογκώνοντας ξανά το χρέος και λειτουργώντας σαν ένας φαύλος κύκλος, καθώς απορροφά μεγάλο μέρος του παραγόμενου πλούτου και των αλλεπάλληλων δανείων με κύριο στόχο τον πλουτισμό των τραπεζών. Είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί. Αμφισβητούμε το χρέος ως χρέος των εργαζομένων.
Η θέση μας είναι ότι κοινωνική ανάγκη και δίκαιη λύση είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια λιτότητας, ανεργίας και εκποίησης του δημόσιου πλούτου, χωρίς αντικοινωνικές δανειακές συμβάσεις, και η εξυπηρέτηση του υπόλοιπου με ευνοϊκότερους όρους και ρήτρα ανάπτυξης της χώρας. Σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να αξιοποιηθούν όλα τα όπλα επιθετικής αναδιαπραγμάτευσης του χρέους, τα οποία δίνουν χρόνο για να εξελιχθεί ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της οικονομίας της χώρας. Στη θέση της αδιέξοδης και καταστροφικής διαδικασίας του PSI, αντιπροτείναμε αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές για εύλογο χρονικό διάστημα. Αν αυτό το διάστημα ήταν, π.χ., τρία χρόνια, θα υπήρχε εξοικονόμηση άνω των 50 δις. μόνο από τόκους, τα οποία, σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα αναδιανομής του πλούτου, θα έκαναν εφικτή τη δυνατότητα χρηματοδότησης των κοινωνικών αναγκών, της απασχόλησης και της ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα θα υπήρχε και χρόνος για μια αναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Αν οι διεθνείς τοκογλύφοι, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. δεν αποδεχτούν αυτή την κατεύθυνση, η μονομερής αναστολή πληρωμών χωρίς τη συναίνεση των πιστωτών, που θα συνοδεύεται από ένα πρόγραμμα αντίστασης και επιβίωσης της κοινωνίας, είναι η αναγκαία εξέλιξη, στον βαθμό που για μας η απάντηση στο δίλημμα «λεφτά για μισθούς, συντάξεις και κοινωνική προστασία ή για τους πιστωτές» είναι δεδομένη: προτεραιότητα για μας είναι οι ανάγκες της κοινωνίας.
Το θέμα του χρέους και η κρίση στην ευρωζώνη είναι ζητήματα που βρίσκονται σε διαρκή εξέλιξη, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να παρακολουθεί κάθε στιγμή και να τοποθετείται αναλόγως.
Το χρέος δεν είναι ελληνική ιδιομορφία. Είναι στοιχείο της καπιταλιστικής κρίσης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής Αριστεράς, τα συνδικάτα και τα κινήματα, θα αγωνιστεί για τη διεκδίκηση μιας δίκαιης λύσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

6.      Δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό κοινωνικό-δημοκρατικό έλεγχο. Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών με δημοκρατικό, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και ριζική αλλαγή των όρων, των κριτηρίων και του τρόπου λειτουργίας τους. Επιστροφή στο Δημόσιο των Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών που έχουν μερικά ή ολικά ιδιωτικοποιηθεί (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, Μέσα Μεταφοράς) και προώθηση της λειτουργίας τους με δημόσιο, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Διατήρηση ή επιστροφή στον έλεγχο και την ευθύνη του Δημοσίου βασικών παραγωγικών μονάδων, κρίσιμων για την ανάπτυξη της οικονομίας του τόπου (π.χ. λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, ναυπηγεία, ορυκτός και ενεργειακός πλούτος κ.ά.) και δημοκρατική ανασυγκρότησή τους με δημόσιο, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο.

7.      Μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και για ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, στη βάση των αναγκών της κοινωνίας και της προστασίας του περιβάλλοντος
Ανασυγκρότηση της παραγωγής με γνώμονα όχι τα κέρδη των ιδιωτών αλλά την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας, με όρους δημοσίων αγαθών και οικολογικής ισορροπίας. Ανασχεδιασμός της λειτουργίας των δημοσίων επιχειρήσεων με κοινωνικά-αναπτυξιακά κριτήρια και όχι με ιδιωτικοοικονομικά και πελατειακά.
Ανάπτυξη νέων μορφών οικονομικής δράσης: Δημοκρατικά οργανωμένοι συνεταιρισμοί, δομές αλληλέγγυας και κοινωνικής οικονομίας, δυνατότητα εργαζομένων να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη λειτουργία επιχειρήσεων που κλείνουν.
Μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, με μοχλό τον δημόσιο και κοινωνικό τομέα, στο πλαίσιο ενός συνολικού διαφορετικού μοντέλου για την οικονομία και την κοινωνία. Γνώμονας, όχι τα κέρδη των ιδιωτών, αλλά η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.
Αξιοποίηση δυνατοτήτων σε κρίσιμους τομείς της μεταποίησης.
Ιδιαίτερη φροντίδα και ένα διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο για περιοχές που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα, όπως τα νησιά.
Πολιτικές και μέτρα για τον οικολογικό μετασχηματισμό της παραγωγής και της κατανάλωσης, με στόχο την ταυτόχρονη αντιμετώπιση της οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης: Ριζική στροφή σε δραστηριότητες στους τομείς της εξοικονόμησης ενέργειας στα κτήρια, της ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων, των αποκεντρωμένων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μικρής κλίμακας, των ήπιων τουριστικών εκμεταλλεύσεων, δηλαδή σε δραστηριότητες που δημιουργούν ποιοτικές θέσεις εργασίας και αποφέρουν πολλαπλά θετικά αποτελέσματα για τις τοπικές κοινωνίες και τα οικοσυστήματα. Ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στην αναζωογόνηση της υπαίθρου και την ανόρθωση του πρωτογενή τομέα και της αγροτικής οικονομίας, με ριζική αλλαγή στα παραγωγικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα.
Στο καθεστώς του Μνημονίου, το περιβάλλον της χώρας απειλείται από τις εντονότερες πιέσεις του μεγάλου κεφαλαίου και της αγοράς. Οι κυρίαρχοι κύκλοι θέτουν το ψευδεπίγραφο δίλημμα «προστασία του περιβάλλοντος ή ανάπτυξη» και προωθούν με αυταρχισμό μια πολιτική καταστροφική για τους συλλογικούς φυσικούς πόρους.
Για την Αριστερά και τη ριζοσπαστική οικολογία, το περιβάλλον και η φύση είναι αναπαλλοτρίωτος συλλογικός πόρος της κοινωνίας και κρίσιμος παράγοντας για την ευημερία των ανθρώπων αλλά και για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα της οικονομίας.

8.      Υπεράσπιση δημόσιων αγαθών Υγείας – Παιδείας – Κοινωνικής Ασφάλισης.
Υπεράσπιση του δημόσιου, καθολικού, αναδιανεμητικού και κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και μέτρα κοινωνικής προστασίας των ανθρώπων με χαμηλό εισόδημα, των ανέργων και των άστεγων. Δέσμευση των κενών κτηρίων που ανήκουν στο Δημόσιο, στις τράπεζες, στους ΟΤΑ και στην Εκκλησία για τη στέγαση αστέγων. Υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της Εκπαίδευσης και δωρεάν δημόσια Υγεία για όλους/ες όσοι/ες κατοικούν σε αυτή τη χώρα. Επαναφορά των υπηρεσιών υγείας που έχουν περικοπεί. Προσλήψεις στον χώρο της υγείας.

9.      Υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Το πρώτο θύμα στην περίοδο του μνημονίου είναι η ίδια η δημοκρατία. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, σε συνθήκες κρίσης, ανακατάταξης στους κοινωνικούς συσχετισμούς και ταξικής επίθεσης, αλλάζει ριζικά τους όρους της αστικής πολιτικής δημοκρατίας, εγκαθιστώντας το καθεστώς της «εξαίρεσης» και το κράτος «έκτακτης ανάγκης». Η πρωτοφανής ένταση της αστυνομικής βίας το τελευταίο διάστημα, με δεκάδες προληπτικές συλλήψεις και χιλιάδες δακρυγόνα, είναι ενδεικτική. Με αυτή την έννοια, η απόκρουση της καταστολής και του αυταρχισμού, του ρατσισμού και του εθνικισμού, η υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η αντίσταση στην άνοδο της ακροδεξιάς, η δημοκρατική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος με εισαγωγή μορφών άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας και κοινωνικού ελέγχου, η διεκδίκηση νομιμοποίησης και ίσων δικαιωμάτων για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, η απλή αναλογική, η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σε δημοκρατική, ενωτική και ταξικά μαχητική βάση, αποκτούν απόλυτη πολιτική προτεραιότητα και την ίδια στιγμή ενώνουν την πολιτική Αριστερά με τα αιτήματα των πλατειών, των κινημάτων ανυπακοής και αντίστασης και με το μαχόμενο συνδικαλιστικό κίνημα.

10.  Λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία.
Αποφασιστική αντιμετώπιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή μας, στη βάση της αλληλεγγύης, του διεθνισμού, της υπεράσπισης της λαϊκής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας. Ριζικός αναπροσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής, απεγκλωβισμός από το ΝΑΤΟ και τον επικίνδυνο άξονα στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ. Να φύγουν οι νατοϊκές βάσεις. Να υποστηριχτούν οι πρόσφυγες πολέμου, που αποτελούν «παράπλευρες απώλειες» των νατοϊκών επεμβάσεων. Να επιστρέψουν οι στρατιωτικές μονάδες που βρίσκονται στο εξωτερικό. Υιοθέτηση μιας νέας, πολυδιάστατης και ενεργητικής, εξωτερικής πολιτικής με στόχο την ειρήνη, τη σταθερότητα και τη συνεργασία των λαών.

Η κρίση αυτή είναι πολλαπλή, αγγίζει όλα τα πεδία της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής. Η Αριστερά πρέπει να είναι πρωταγωνίστρια στους αγώνες που θα δοθούν σε όλα αυτά τα μέτωπα.
Μπροστά σε αυτή την καπιταλιστική κρίση, είναι πιο απαραίτητη από ποτέ η συγκρότηση ενός νέου ισχυρού πόλου, ενός μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας που θα ανατρέψει αυτές τις κυβερνήσεις και την πολιτική τους. Στον πυρήνα αυτού του μετώπου πρέπει να είναι η Αριστερά, η Αριστερά που παλεύει για να ανατρέψει αυτό το άδικο σύστημα, η Αριστερά που ανοίγει νέους δρόμους προς τον σοσιαλισμό. Γιατί, σε όλους αυτούς τους αγώνες η Αριστερά πρέπει να αφήνει το οραματικό της αποτύπωμα για μια άλλη κοινωνία, να πλάθει το αυριανό, σοσιαλιστικό, αντιπαράδειγμα στον καπιταλισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει την ενωτική του πρόταση γιατί πιστεύει πως απέναντι στον μύθο των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων υπάρχει και άλλος δρόμος. Ο δρόμος της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, ο δρόμος της Αριστεράς.

Το μετέωρο βήμα της ΔΗΜ.ΑΡ.

Μεταξύ σφύρας και άκμονος έχει βρεθεί η Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη, καθώς η δημοσκοπική άνθηση του τελευταίου διαστήματος την έχει βάλει κάτω από το φως των προβολέων και δεν επιτρέπει πλέον στη ΔΗΜ.ΑΡ. να τσαλαβουτάει μεταξύ Μνημονίου και αντιμνημονίου.
Από τον Φ. Κουβέλη ζητήθηκε να επιβεβαιώσει ότι θα σεβαστεί το Μνημόνιο και ο ίδιος, αλλά και το νο 2 του κόμματός του, ο Σπ. Λυκούδης, κατέστησαν στις αρχές της εβδομάδας σαφές ότι το θεωρούν δεσμευτικό πλαίσιο από το οποίο η χώρα δεν μπορεί να αποστεί.
Καθώς όμως στον χώρο του ΠΑΣΟΚ αρχίζει να ξεκαθαρίζει πως ο κ. Βενιζέλος θα ηγηθεί του συγκροτημένου εναπομείναντος τμήματος, το οποίο μάλιστα έχει πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που γοητεύουν τη ΔΗΜ.ΑΡ., ο Φ. Κουβέλης αναγκάζεται να οριοθετηθεί «απέναντι» στη συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, την οποία ευαγγελίζεται ο υπουργός Οικονομικών.
Το γεγονός αυτό, αλλά και η προσπάθεια συμμαζέματος του μνημονιακών ευαισθησιών ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Βενιζέλο, εξηγούν και τις επιθέσεις τις οποίες δέχεται εσχάτως το αγαπημένο κόμμα των ΜΜΕ.
Ξαφνικά πλήθυναν οι φωνές που επισημαίνουν στον κ. Κουβέλη (ο οποίος κατ’ ουσίαν μονοπωλεί τη μιντιακή εκπροσώπηση της ΔΗΜ.ΑΡ.) ότι σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες έχει τηρήσει την ίδια στάση με τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι η «αριστερά της ευθύνης» λέει τα ίδια με τον ανεύθυνο Τσίπρα.
Η αντιμετώπιση θυμίζει έντονα -στο πιο ευγενικό, βέβαια- τη χλεύη με την οποία αντιμετωπίζεται ο κ. Καρατζαφέρης από τη στιγμή που πήδηξε από το καράβι της κυβέρνησης Παπαδήμου, ενώ ο κ.
Σαμαράς «σοβαρεύτηκε».
Έτσι, την περασμένη Παρασκευή, ο Φ. Κουβέλης δήλωσε πως δεν θα συμμετείχε σε ένα κυβερνητικο σχήμα Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ και ότι δεν συγκεντρώνει ούτε έχει προσεγγιστεί από «εν ενεργεία βουλευτές, διαγραφέντες ή μη», ενώ για πρώτη φορά μετά την αποχώρησή του από τον Συνασπισμό κάνει λόγο για «επιμέρους και θεματικές συνεργασίες στην αριστερά», αλλά και για τον «πολυκερματισμό, ο οποίος καλεί σε αντιμετώπιση».
Το προσεχές διάστημα και καθώς θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές, η ΔΗΜ.ΑΡ. θα αναγκαστεί να συγκρουστεί στον πολιτικο στίβο, αλλά και με τον εαυτό της. Δεν είναι τυχαίο πως σε κάθε δειλό όχι του Φώτη στο Μνημόνιο αντιστοιχούν πολλές παρεμβάσεις στελεχών της ΔΗΜ.ΑΡ. στον Τύπο και στα σόσιαλ μίντια υπέρ του Μνημονίου.

Γ. ΚΥΡΙΤΣΗΣ - ΑΥΓΗ 26-2-2012

Το «Όχι» μου στη Γερμανική βουλή, είναι ένα «Ναι» στην αντίσταση

Προσωπική δήλωση της βουλευτίνας του Γερμανικού Κόμματος της Αριστεράς, Christine Buchholz


Σήμερα καταψηφίζω το νομοσχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης με τον παραπλανητικό τίτλο «Οικονομική βοήθεια για την Ελληνική Δημοκρατία». Με αυτό προσπαθεί να μας πείσει, ότι θέλει τάχα να βοηθήσει τους Έλληνες. Αυτό είναι ένα ψέμα. Ούτε ένα σεντ από τα 130 δισεκατομύρια ευρώ του σχεδίου θα πάει στον ελληνικό λαό. Το ελληνικό κράτος θα πάρει τα λεφτά, για να ξεπληρώσει τα χρέη του στις γερμανικές, γαλλικές και ελληνικές τράπεζες. Η δήθεν βοήθεια δε δίνεται στον ελληνικό λαό, αλλά στις ευρωπαϊκές τράπεζες.

Καταψηφίζω σήμερα, επειδή δε θέλω να επιβραβευθούν αυτοί που ευθύνονται για την κρίση. Και καταψηφίζω επείδη θα είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι φτωχοί που στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα άλλων. Κάθε ευρώ που δίνεται θα πρέπει να ξεπληρωθεί με εξαιρετικά ψηλούς τόκους. Θα κληθούν να πληρώσουν οι Έλληνες εργαζόμενοι που οι μισθοί τους έχουνε αγγίξει τα όρια της πείνας, που καθημερινά χάνουν τις δουλείες τους και που καταληστεύονται οι συντάξεις τους.

Καταψηφίζω γιατί είναι εμφανές, ότι αυτή η πολιτική μπορεί να εφαρμοστεί μόνο με διατάγματα από τα Έξω. Το δήθεν σχέδιο διάσωσης είναι στα αλήθεια ένα όπλο με το οποίο η Ελλάδα χάνει την κυριαρχία επί της δημοσιονομικής της πολιτικής. Η Τρόικα, αποτελούμενη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Κομισιόν και το ΔΝΤ καταστρέφει τη δημοκρατία για τη διεξαγωγή ενός ανελέητου οικονομικού πολέμου εναντίον της ελληνικής εργατικής τάξης.

Και στη Γερμανία οι εργαζόμενοι πληρώνουν για αυτή την πολιτική. Είναι τα δικά τους λεφτά που θα πάνε στα σχέδια διάσωσης των τραπεζών. Για να μας παραπλανήσουν μας παρουσιάζουν τους Έλληνες εργαζόμενους σαν τους ενόχους. Όχι, οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι «τεμπέληδες». Ούτε ζούσαν «πάνω από τις ανάγκες τους». Καταψηφίζω γιατί αρνούμαι να λάβω μέρος σε αυτό το παιγνίδι που στρέφει τον ένα Ευρωπαίο εργαζόμενο ενάντια στον άλλο.

Χρειαζόμαστε κατώτατους μισθούς σε ένα πανευρωπαϊκό επίπεδο. Χρειαζόμαστε την εδώ και τώρα εθνικοποίηση των τραπεζών. Η δράση των χρηματιστηριακών αγορών πρέπει να περιοριστεί. Μόνο έτσι μπορεί να σταματήσει η καιροσκοπική χρεωκοπεία ολόκληρων κρατών.

Το «Όχι» μου στη Βουλή είναι συνάμα ένα «Ναι» στην αντίσταση. Υποστηρίζω τις απεργίες των ελληνικών συνδικάτων ενάντια στις περικοπές της Τρόικας. Και υποστηρίζω επίσης τις προγραμματιζόμενες κινητοποιήσεις στο τραπεζικό κέντρο της Φρανκφούρτης τον επόμενο Μάιο. Μόνο η αλληλεγγύη στην αντίσταση μπορεί να ανατρέψει τα διατάγματα και τις περικοπές της άρχουσας τάξης.

Βερολίνο, 27 Φεβρουαρίου 2012.

Όλοι/Όλες στο Συλλαλητήριο- Τετάρτη 22/2/2012- Πλ. Ελευθερίας

Συγκέντρωση στην Πλ. Ελευθερίας στο πανώ  του ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι από τη Νομαρχία

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου καλεί τον ηρακλειώτικο λαό να συμμετέχει μαζικά και αγωνιστικά και στη νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας, που διοργανώνουν το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου και πολλοί άλλοι τοπικοί φορείς αύριο, Τετάρτη 22/2, στις 6 μ.μ. στην  Πλ. Ελευθερίας.
Να αντισταθούμε στα νέα κυβερνητικά αντεργατικά νομοσχέδια εφαρμογής του δρακόντειου μνημονίου που συνοδεύει την έγκριση της νέας αποικιοκρατικής δανειακής σύμβασης και οδηγεί στο σφαγιασμό των συντάξεων, των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων, των εργασιακών σχέσεων και των κοινωνικών παροχών, σε εξαθλίωση και ταπείνωση το λαό και τη χώρα σε ολοκληρωτική καταστροφή.
Ο λαός δεν φιμώνεται!
Δεν τρομοκρατείται από τα εκβιαστικά διλήμματα και την καταστολή!
Συνεχίζουμε τον αγώνα!
Ή εμείς ή αυτοί!
Μαζί μπορούμε να διώξουμε την κυβέρνηση, την τρόικα, τα μνημόνια και τις βάρβαρες πολιτικές τους!


Ηράκλειο, 21 Φεβρουαρίου 2012
Το Γραφείο Τύπου
του ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου

Επιστολή του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Aλ. Τσίπρα στους αρχηγούς κρατών της ευρωζώνης - στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου - στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Επιστολή Προθέσεων
Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 2012

Αξιότιμοι κύριοι,
Σας αποστέλλω την παρούσα επιστολή προκειμένου να θέσω υπό την προσοχή σας ένα δημοκρατικό ζήτημα επείγουσας σημασίας για την Ελλάδα. Το ζήτημα αυτό έχει να κάνει με τις δεσμεύσεις που ανελήφθησαν τις προηγούμενες δύο ημέρες από την παρούσα κυβέρνηση, της οποίας ηγείται ο κ. Λουκάς Παπαδήμος. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει εκλεγεί, δεν απολαμβάνει της λαϊκής υποστήριξης και έχει συνειδητά και συστηματικά πράξει ενάντια στη θέληση του ελληνικού λαού. Αυτή η κυβέρνηση δεν διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση να δεσμεύσει μια χώρα και το λαό της για τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες γενιές. Ένα τέτοιο έλλειμμα νομιμοποίησης έρχεται επίσης σε σύγκρουση με την πλούσια δημοκρατική παράδοση της δικής σας χώρας. Υπό αυτήν την έννοια, αν συνεχιστεί, θα δημιουργήσει κακό προηγούμενο για την Ελλάδα και την Ευρώπη συνολικά, οι οποίες, πάνω από όλα, έχουν μια κοινή κληρονομιά πολιτικών και δημοκρατικών παραδόσεων, που πρέπει να γίνει σεβαστή. Όσο μεγάλη κι αν είναι η σοβαρότητα των περιστάσεων που αντιμετωπίζουν -επί των οποίων υπάρχει πεδίο διαφωνιών- δεν μπορούν με κανένα τρόπο να ακυρώσουν τη δημοκρατία. 
Η έλλειψη δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης του κ. Παπαδήμου απορρέει από τα παρακάτω δεδομένα:
1. Τα δύο πολιτικά κόμματα που υποστηρίζουν και συμμετέχουν στην κυβέρνηση δεν έχουν τη λαϊκή εξουσιοδότηση να δεσμεύσουν την Ελλάδα σε συνθήκες και συμφωνίες τέτοιου τύπου. Οι εκπρόσωποί τους εξελέγησαν στις τελευταίες εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 με βάση πολιτικά προγράμματα εκ διαμέτρου αντίθετα με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν από την προηγηθείσα κυβέρνηση Παπανδρέου και τις πολιτικές που διαπραγματεύεται σήμερα η παρούσα κυβέρνηση με  την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Τρόικα και το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (ΔΧΙ) για το μέλλον. Τα δύο κόμματα που συνιστούν την παρούσα κυβέρνηση έχουν καταγεγραμμένο ιστορικό λεηλασίας των δημοσίων πόρων και είναι υπεύθυνα για την παρούσα οικονομική κατάσταση.
2. Ο ελληνικός λαός  έχει παραπληροφορηθεί και εξαπατηθεί συστηματικά για την ένταση και τη διάρκεια των μέτρων λιτότητας, από την πρώτη εφαρμογή τους το 2010. Ως συνέπεια αυτού, έχει αποσύρει την εμπιστοσύνη του από το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδας. Επιπροσθέτως, η ευρέως παραδεκτή – εντός της χώρας μου και στο εξωτερικό- κατάφωρη αποτυχία αυτών των μέτρων να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τα δημοσιονομικά προβλήματα που υποτίθεται ότι θα επιλύονταν τα προηγούμενα δύο χρόνια και η πενταετής περίοδος της διαρκώς αυξανόμενης ύφεσης, έχει περαιτέρω νομιμοποιήσει το αίτημα για αλλαγή πολιτικής, ώστε να αποκατασταθεί η κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη και συνεπώς η προοπτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
3. Πιο συγκεκριμένα, η μη εκλεγμένη κυβέρνηση Παπαδήμου παρέχει μόνο τις ελάχιστες και μερικές φορές ακόμη και παραπλανητικές πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες που διαπραγματεύεται εν κρυπτώ. Δεν έχει αναπτύξει και δεν έχει επιτρέψει να αναπτυχθεί καμία ενημερωτική δημόσια συζήτηση για τις ιδιαιτέρως σοβαρές, συνεπαγόμενες μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις. Η Ελληνική Δημοκρατία έχει στερηθεί του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της  λεπτομερούς αξιολόγησης τους. Η επονομαζόμενη δεύτερη διάσωση ψηφίστηκε μέσω μιας έκτακτης συνοπτικής διαδικασίας, μέσα σε μια κοινοβουλευτική  συνεδρίαση, μιας Κυριακής. Η κύρια πτυχή αυτής της ψηφοφορίας αφορούσε το αίτημα της κυβέρνησης για εν λευκώ εξουσιοδότηση επί σχεδόν κενών κειμένων, τα οποία, μολαταύτα, θα δεσμεύσουν τη χώρα μας για τα επόμενα χρόνια.
4. Στο βαθμό που δεν έχει υπάρξει καμία πληροφόρηση για τις συμφωνίες, το περιεχόμενό τους φαίνεται πως είναι τέτοιο, ώστε να δεσμεύει τον ελληνικό λαό για τις επόμενες γενιές. Για τέτοιες δεσμεύσεις, η παρούσα κυβέρνηση και η  οποιαδήποτε κυβέρνηση θα έπρεπε τουλάχιστον να ζητήσει καθαρή και ανανεωμένη εντολή. 
5. Στο βαθμό που δεν έχει υπάρξει καμία πληροφόρηση για τις κινήσεις της κυβέρνησης, η βούληση του ελληνικού λαού, όπως εκφράστηκε με πολλούς και ποικιλόμορφους τρόπους, είναι η σχεδόν ομόφωνη εναντίωσή του σε αυτές. Πιο συγκεκριμένα, κατά τα τελευταία δύο χρόνια ο ελληνικός λαός, σε ολόκληρη τη χώρα εκφράζει την αντίθεσή του στις κυβερνητικές πολιτικές μέσω, μεταξύ άλλων, επαναλαμβανόμενων γενικών απεργιών και διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, καταλήψεων, επιστολών, ηλεκτρονικών μηνυμάτων και άλλων μορφών προσωπικής επικοινωνίας με τα μέλη του Κοινοβουλίου. Η ελληνική κυβέρνηση, όχι μόνο επέλεξε να αγνοήσει τη φωνή των πολιτών, αλλά, επιπλέον, προσπάθησε να την καταπνίξει, μερικές φορές ακόμη και βίαια, προκειμένου να συνεχίσει, με αντιδημοκρατικό τρόπο, τις πολιτικές που έχουν ήδη αποδειχθεί  καταστροφικές για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, σας γνωστοποιώ ότι ο ελληνικός λαός, μόλις αποκαταστήσει το δικαίωμά του να εκφράζει δημοκρατικά τη βούλησή του και ανακτήσει τον έλεγχο των δημοκρατικών του θεσμών, πιθανότατα θα επιφυλαχθεί να αναγνωρίσει ή να τηρήσει τις συμφωνίες στις οποίες ετοιμάζεται να προχωρήσει η παρούσα κυβέρνησή του. Πιο συγκεκριμένα, ο ελληνικός λαός δεν θα αποδεχθεί οποιαδήποτε απώλεια κυριαρχίας, εξωτερική παρέμβαση στα εσωτερικά θέματα της χώρας ή μαζική πώληση δημοσίων επιχειρήσεων, γης και άλλων περιουσιακών στοιχείων, που η παρούσα κυβέρνηση ετοιμάζεται να αποδεχθεί.


Αλέξης Τσίπρας
Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ

Μεγαλειώδης και πρωτοφανής αγωνιστική παρουσία

Η μεγαλειώδης και πρωτοφανής αγωνιστική παρουσία του ηρακλειώτικου λαού στα τελευταία συλλαλητήρια (Παρασκευής και Κυριακής) αλλά και όλου του ελληνικού λαού στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της χώρας,  έστειλε ένα σαφές μήνυμα καταδίκης του νέου μνημονίου. Οι εκατοντάδες  χιλιάδες πολίτες, αψηφώντας τα εκβιαστικά διλήμματα και την προσπάθεια τρομοκράτησης τους εκ μέρους της κυβέρνησης, κατέκλισαν τους δρόμους  και τις πλατείες σφραγίζοντας τις εξελίξεις.

Κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή και την οργή της κοινωνίας οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις αποσυντίθενται. Μετά την προχθεσινή ψηφοφορία η πολιτική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης είναι πολύ μεγαλύτερη και όσο δεν ανατρέπεται αυτή η πολιτική, η κοινωνική κρίση θα προσλαμβάνει τεράστιες διαστάσεις με απρόβλεπτες συνέπειες. Οι συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις και στην πόλη μας το επιβεβαιώνουν.

Το νέο μνημόνιο καταψηφίστηκε στη συνείδηση  του λαού. Έχει γίνει άλλωστε αντιληπτό πως βαθαίνει την κοινωνική χρεοκοπία ενώ οξύνει τη κρίση σε όλα τα επίπεδα σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ο αγώνας των εργαζομένων στη χώρα μας ενάντια στις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές  πολιτικές είναι ένας αγώνας που συμπυκνώνει τα αιτήματα  του συνόλου των ευρωπαίων  εργαζομένων.

Καλούμε τον ηρακλειώτικο λαό να συνεχίσει τον αγώνα με την ίδια ένταση για τη μη εφαρμογή των νέων μέτρων που ψηφίστηκαν.

Αξιώνουμε την παραίτηση της κυβέρνησης και την άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Είναι ο μοναδικός τρόπος να εκφραστεί ο ελληνικός λαός και να δρομολογηθούν οι πολιτικές εξελίξεις με βάση τη θέλησή του.


Ηράκλειο, 14 Φεβρουαρίου 2012
Το Γραφείο Τύπου
του ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου

Ζήτημα ζωής ή θανάτου η ανατροπή κυβέρνησης - τρόικας


Όλες- όλοι στους δρόμους! Φτάνει πια ως εδώ!

Όλοι - όλες στο πανηρακλειώτικο συλλαλητήριο
την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου στις 18.30 το απόγευμα
στην Πλατεία Ελευθερίας


Το Μνημόνιο της ντροπής, που συνομολόγησαν χθες οι κυβερνητικοί εταίροι με την τρόικα, βάζει τη χώρα σε μακρά νύχτα περιπετειών και απελπισίας. Τα μέτρα πιστοποιούν ότι η χώρα έχει χρεωκοπήσει.
Το εκβιαστικό δίλημμα "Μνημόνιο ή χρεωκοπία" είναι ψεύτικο και παραπλανητικό.
Αν το πρώτο Μνημόνιο εκτίναξε τη φτώχεια στο 30%, προσθέτοντας άλλο 1 εκατομμύριο φτωχούς, το νέο Μνημόνιο οδηγεί ακόμα μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας στην εξαθλίωση.
Εφεξής καλούμαστε να "επιλέγουμε" ανάμεσα σε μισθούς από τη βάση των 500 ευρώ ή στην ανεργία.
Το νέο Μνημόνιο καταργεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο στη χώρα και τη σπρώχνει στην περιφέρεια της Ε.Ε. Πρόκειται όμως για εξέλιξη που απευθύνεται και στους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, που έχουν καταδικαστεί σε μόνιμη λιτότητα με το νέο σύμφωνο Μέρκελ - Σαρκοζί.
Οι υπογραφές των πολιτικών αρχηγών δεν δεσμεύουν την κοινωνία. Όρος κοινωνικής επιβίωσης και εθνικής αξιοπρέπειας είναι η ανατροπή της κυβέρνησης και των κομμάτων του Μνημονίου, καθώς και της τρόικας. Είναι λαϊκή απαίτηση να γίνουν τώρα εκλογές, ώστε να μην καταστεί ανεπανόρθωτη η ζημιά.
Δεν υπάρχουν περιθώρια αμηχανίας και αναμονών. Η Ελλάδα σύρεται στο σκοτάδι. Πριν ξεσπάσει η απελπισία, είναι αναγκαίο η οργή να μετατραπεί σε δύναμη δημοκρατικής ανατροπής. Από σήμερα με κινητοποιήσεις, το γρηγορότερο δυνατόν με κάλπες.
Χθες στο Μέγαρο Μαξίμου επιβεβαιώθηκε ότι η χώρα βουλιάζει στην πολιτική χρεωκοπία του μνημονιακού κατεστημένου. Στα τσακίδια!
αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ 9/2/12

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ


Το εξαρτημένο, ανυπόληπτο και υπό κατάρρευση πολιτικό κατεστημένο και ο μοιραίος Πρωθυπουργός που επέλεξαν παρέδωσε χθες τη χώρα όμηρο και υπόδουλη στους δανειστές της για πολλές δεκαετίες.
Επανέφεραν το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για να διαχειριστεί τη χρεοκοπία που προσυπέγραψαν.
Υποθήκευσαν την Ελλάδα στο αγγλικό δίκαιο.
Καταδίκασαν τη ζωή, τη δική μας και των παιδιών μας, στη μόνιμη φτώχεια.
Πρόκειται για μια χρεοκοπημένη πολιτική ηγεσία που δεν έχει το σθένος και την εντιμότητα να κοιτάξει στα μάτια τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.
Είναι όλοι τους υπόλογοι στην Ιστορία του τόπου και τον ελληνικό λαό.
Η παρωδία διαπραγμάτευσης της τελευταίας στιγμής απλώς επικύρωσε με μελοδραματικό ντεκόρ την καταρράκωση της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας, τον ευτελισμό της δημοκρατίας, τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα του Τρίτου κόσμου.
Μια ηγεσία πολιτικών νάνων υπογράφει την υποδούλωση της χώρας στις τράπεζες, στον άγριο καπιταλισμό και στον οικονομικό σωβινισμό της κας Μέρκελ.
Και ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, υποκύπτοντας στα εκβιαστικά διλήμματα που η ίδια δημιούργησε.
Αυτό το έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού, αυτό το έγκλημα σε βάρος του τόπου δεν πρέπει να αφήσουμε να ολοκληρωθεί.
Το πακέτο της χρεοκοπίας δεν θα περάσει.
Τώρα είναι η ώρα του λαού. Τώρα είναι η ώρα της πατριωτικής και δημοκρατικής ενότητας όλων.
Είναι η ώρα να πάρει ο λαός στα χέρια του το θέμα της κοινωνικής συνοχής και της δημοκρατίας. 
Καλούμε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, σε μια πλατιά λαϊκή ενότητα αντίστασης.
Καλούμε τους πραγματικούς διανοούμενους, τον πνευματικό και επιστημονικό κόσμο της χώρας, να μπουν  μπροστά σε αυτό τον αγώνα.
Σε έναν κοινωνικό ανένδοτο, με στόχο την παραίτηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, την καταψήφιση της δανειακής σύμβασης και την άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, που αποτελεί προϋπόθεση για τη σωτηρία της χώρας.
Ας μην αφήσουμε την Ελλάδα να γίνει η χώρα των ανέργων, των εξαθλιωμένων, της κοινωνικής ερήμωσης.
Ας μην επιτρέψουμε η νέα γενιά και το πιο παραγωγικό κομμάτι αυτού του τόπου να φύγει στο εξωτερικό.
Να φύγει η κυβέρνηση, η τρόικα και τα τρία κόμματα που  στηρίζουν αυτό το διασυρμό.

9/2/2010                                                                     ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
6/2/2012
ΑνακοΙνωση
Εκλογές τώρα!   Όλοι στους δρόμους!
Η ώρα είναι κρίσιμη. Η κυβέρνηση Παπαδήμου, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και o ΛΑ.Ο.Σ. μαζί με την τρόικα σχεδιάζουν και αποφασίζουν την καταστροφή του λαού, την καταστροφή της χώρας. Ληστεύουν τους μισθούς, ληστεύουν τα εισοδήματα, ληστεύουν τη δημόσια περιουσία.
Σήμερα να μιλήσει ο λαός!  Γενικός ξεσηκωμός!
Να τους σταματήσουμε!
 Όχι στη δανειακή σύμβαση. Να φύγει η τρόικα. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει.
Ή αυτοί ή ο λαός. Εκλογές τώρα. Όλοι στους δρόμους.
Όλοι στη Γενική απεργία ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ
Όλοι αύριο 7/2/2012 στις 10 το πρωί
στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου

ή εμείς ή αυτοί