ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΖΑΓΑΡΑ στην ΑΥΓΗ της 20/09/2009
"Αναντικατάστατος" υπογραμμίζει πως είναι "ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ στη νέα Βουλή" η Νάντια Βαλαβάνη, από τα σημαντικότερα στελέχη της αντιδικτατορικής και μεταπολιτευτικής ΚΝΕ, σήμερα “μέλος του μεγάλου κόμματος των ανένταχτων της αριστεράς" και υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές στο Ηράκλειο και τώρα στη Β' Αθήνας. Παράλληλα τονίζει ότι "πρέπει να πείσουμε έναν ανήσυχο κόσμο που ταλαντεύεται ανάμεσα σε μας και το ΠΑΣΟΚ" προκειμένου να ενισχυθούν οι πιέσεις και τα εμπόδια στην πολιτική που θα εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση.
Οι πρόωρες εκλογές πιστεύετε ότι έχουν σχέση με τους σχεδιασμούς του κ. Καραμανλή να αποφευχθεί αργότερα μια πιο βαθιά ήττα της Ν.Δ.;
Ασφαλώς η ηγεσία της Ν.Δ. προέκρινε τις εκλογές γιατί έβλεπε ότι το παιγνίδι της κυβερνητικής εξουσίας σ' αυτή τη φάση είναι χαμένο γι' αυτούς. Ενώ το ενδεχόμενο μιας καταστροφικής ήττας, όσο καθυστερούσε, μάλλον βέβαιο. Η Ν.Δ. βρέθηκε σε πλήρες αδιέξοδο και πρωτοφανή αδυναμία να κυβερνήσει. Αυτό δεν είχε σχέση μόνο με το γεγονός της περιθωριακής κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας της. Ήταν αποτέλεσμα μιας γενικότερης αδυναμίας του πολιτικού συστήματος, που κυβερνητικός εκφραστής του ήταν ως τώρα η συντηρητική παράταξη, να ασκήσει στις συνθήκες της γενικευμένης κρίσης που βιώνουμε με αποτελεσματικό αλλά και διαφοροποιημένο τρόπο τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ήταν μια αναγκαστική μεταβολή, που πιστεύω η σημασία της θα κατανοηθεί βαθύτερα μετά τις εκλογές.
Θεωρείτε δηλαδή ότι το ίδιο το σύστημα επέβαλε τις εκλογές αυτές;
Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται έτσι απλά και με ευθύγραμμο τρόπο. Όλα κρίνονται και συνυπολογίζονται. Και φυσικά ο ρόλος των ηγετικών προσωπικοτήτων, οι προσωπικοί τους σχεδιασμοί και μια σειρά άλλα στοιχεία βαραίνουν. Όμως τελικά τα συμφέροντα του συστήματος επιβάλλονται στο πολιτικό προσωπικό τους αναπόφευκτα. Μην ξεχνάτε τη δήλωση του κ. Σουφλιά ότι οι προτάσεις του υπαγορεύονται απ' το συμφέρον της χώρας. Και να μην ξεχνάμε ακόμη περισσότερο ότι όταν ακούμε για εθνικό συμφέρον πρέπει αυτόματα να το ερμηνεύουμε ως ταξικό συμφέρον.
Με βάση τις λαϊκές ανάγκες
Σ' αυτές λοιπόν τις συνθήκες της βαθιάς οικονομικής κρίσης, ποιο πιστεύετε ότι είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών για τον εργαζόμενο και τον προοδευτικό πολίτη;
Η προτεραιότητα αναμφίβολα βρίσκεται σήμερα στις συνθήκες που διαμορφώνει η οικονομική κρίση. Για κάποιους όλο το πρόβλημα εκφράζεται με τους βασικούς οικονομικούς δείκτες. Εμείς πρέπει να εισάγουμε στην πολιτική αντιπαράθεση και στην ανάλυση της κατάστασης άλλους δείκτες. Τους δείκτες ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης είναι φοβερές και αβίωτες - σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία - για περισσότερα από δύο εκατομμύρια εργαζόμενους, άνεργους ή ελαστικά απασχολούμενους, που βιώνουν μια νέα πρωτοφανή φτώχεια. Γενικότερα οι συνθήκες ζωής του μεγαλύτερου μέρους των εργαζόμενων χειροτερεύουν ραγδαία μέσα σε κλίμα εντεινόμενης ανασφάλειας για το αύριο.
Όμως η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Ο χαρακτήρας της είναι περισσότερο γενικευμένος. Είναι πολιτιστική κρίση και κρίση αξιών. Κρίση του πολιτικού συστήματος και των θεσμών. Και όχι μόνο των κυρίαρχων αλλά και των θεσμών του εργατικού κινήματος, όπως είναι τα συνδικάτα. Είναι ασφαλώς και κρίση της πολιτικής αριστεράς.
Με δυνατό τον ΣΥΡΙΖΑ, για ισχυρή αντιπολίτευση
Εννοείτε ότι και η αριστερά είναι μέρος της κρίσης;
Σίγουρα όχι. Η αριστερά δεν είναι μέρος και συστατικό της γενικότερης κρίσης. Εννοώ ότι στις συνθήκες αυτές χρειάζεται μια ισχυρή αμφισβήτηση των κεντρικών επιλογών του συστήματος, μια πολιτιστική ανάταση, μια επαναθεμελίωση των λαϊκών θεσμών και του αξιακού φορτίου. Και πριν απ' όλα χρειάζεται μια κινηματική αναγέννηση, όχι με συμβολικές εκφράσεις, αλλά ως πραγματική δύναμη, ικανή να παρέμβει στις εξελίξεις κα να υπερασπίσει αποτελεσματικά τα συμφέροντα των εργαζομένων και το μέλλον των νέων ανθρώπων. Σ' αυτές τις συνθήκες η αριστερά γενικότερα και η δική μας αριστερά ειδικότερα βρίσκεται πίσω απ' τις ανάγκες της εποχής μας.
Όμως βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη εκλογική μάχη. Το «διακύβευμα», όπως λέτε, δεν είναι ένα αλλά περισσότερα. Το άμεσο, το κυριότερο καθήκον μας τώρα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το «τσαλάκωμα» από δικές μας υπαιτιότητες, να παίξει τον αναντικατάστατο ρόλο του:
Να εξασφαλίσει τη συνέχιση της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης μιας αριστεράς που έχει αποδείξει ότι ξέρει να μάχεται - φτάνει να κατορθώνει να συνθέτει τις απόψεις της, να εμπνέεται και ν' αναγνωρίζει σωστά φίλους και εχθρούς.
Να συμβάλλει στη μεγαλύτερη δυνατή αποδυνάμωση, μέσα στα λαϊκά στρώματα, στις γυναίκες και στους νέους, μιας Ν.Δ. που είναι η κύρια υπεύθυνη για την κοινωνική παρακμή των τελευταίων χρόνων.
Να πείσει έναν ανήσυχο κόσμο που ταλαντεύεται ανάμεσα σε μας και το ΠΑΣΟΚ ότι όσο πιο δυνατός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο μεγαλύτερες πιέσεις κι εμπόδια θα βρίσκει η εφαρμογή της πολιτικής που θα κληθεί - ανεξάρτητα από προεκλογικές ωραιοποιήσεις - να εφαρμόσει ως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ . Ο κ. Αλμούνια ήταν κάτι παραπάνω από εύγλωττος.
Στις προηγούμενες εκλογές ήσασταν υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο, τώρα στη Β' Αθήνας. Ποιο μήνυμα στέλνετε στον αριστερό ψηφοφόρο;
Το 2007 ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση του Αλέκου Αλαβάνου να βοηθήσω στην εκλογή του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο, επειδή αυτή η απόφασή είχε μια πολιτική γενναιότητα. Σ' αυτές τις εκλογές μου προτάθηκε απ' τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να είμαι υποψήφια στη Β' Αθήνας.
Πιστεύω ότι οι συμπολίτες μου στο Ηράκλειο που με τίμησαν με την ψήφο τους και θέλω να τους ευχαριστήσω για άλλη μια φορά, θα συνεκτιμήσουν την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του νομού, που αποτέλεσε τομή στα χρονικά του, υπερψηφίζοντας και πάλι το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο.
Όσο για τους εργαζόμενους και τους νέους, γυναίκες και άντρες, της Βʼ Αθήνας, θα ήθελα να τους διαβεβαιώσω ότι δεν είναι μόνο οι αριστεροί που χρειάζονται την αριστερά προκειμένου να μην χάσουν την ψυχή τους.
Μια ισχυρή ενωτική, αγωνιστική αριστερά, σταθερά στο πλευρό των λαϊκών στρωμάτων και των νέων ανθρώπων που βρίσκονται στο μάτι του κοινωνικού τυφώνα, στην προμετωπίδα των κοινωνικών αγώνων μέσα στη Βουλή και έξω στους δρόμους, συνιστά βαθιά και ουσιαστική κοινωνική ανάγκη.
"Αναντικατάστατος" υπογραμμίζει πως είναι "ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ στη νέα Βουλή" η Νάντια Βαλαβάνη, από τα σημαντικότερα στελέχη της αντιδικτατορικής και μεταπολιτευτικής ΚΝΕ, σήμερα “μέλος του μεγάλου κόμματος των ανένταχτων της αριστεράς" και υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές στο Ηράκλειο και τώρα στη Β' Αθήνας. Παράλληλα τονίζει ότι "πρέπει να πείσουμε έναν ανήσυχο κόσμο που ταλαντεύεται ανάμεσα σε μας και το ΠΑΣΟΚ" προκειμένου να ενισχυθούν οι πιέσεις και τα εμπόδια στην πολιτική που θα εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση.
Οι πρόωρες εκλογές πιστεύετε ότι έχουν σχέση με τους σχεδιασμούς του κ. Καραμανλή να αποφευχθεί αργότερα μια πιο βαθιά ήττα της Ν.Δ.;
Ασφαλώς η ηγεσία της Ν.Δ. προέκρινε τις εκλογές γιατί έβλεπε ότι το παιγνίδι της κυβερνητικής εξουσίας σ' αυτή τη φάση είναι χαμένο γι' αυτούς. Ενώ το ενδεχόμενο μιας καταστροφικής ήττας, όσο καθυστερούσε, μάλλον βέβαιο. Η Ν.Δ. βρέθηκε σε πλήρες αδιέξοδο και πρωτοφανή αδυναμία να κυβερνήσει. Αυτό δεν είχε σχέση μόνο με το γεγονός της περιθωριακής κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας της. Ήταν αποτέλεσμα μιας γενικότερης αδυναμίας του πολιτικού συστήματος, που κυβερνητικός εκφραστής του ήταν ως τώρα η συντηρητική παράταξη, να ασκήσει στις συνθήκες της γενικευμένης κρίσης που βιώνουμε με αποτελεσματικό αλλά και διαφοροποιημένο τρόπο τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ήταν μια αναγκαστική μεταβολή, που πιστεύω η σημασία της θα κατανοηθεί βαθύτερα μετά τις εκλογές.
Θεωρείτε δηλαδή ότι το ίδιο το σύστημα επέβαλε τις εκλογές αυτές;
Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται έτσι απλά και με ευθύγραμμο τρόπο. Όλα κρίνονται και συνυπολογίζονται. Και φυσικά ο ρόλος των ηγετικών προσωπικοτήτων, οι προσωπικοί τους σχεδιασμοί και μια σειρά άλλα στοιχεία βαραίνουν. Όμως τελικά τα συμφέροντα του συστήματος επιβάλλονται στο πολιτικό προσωπικό τους αναπόφευκτα. Μην ξεχνάτε τη δήλωση του κ. Σουφλιά ότι οι προτάσεις του υπαγορεύονται απ' το συμφέρον της χώρας. Και να μην ξεχνάμε ακόμη περισσότερο ότι όταν ακούμε για εθνικό συμφέρον πρέπει αυτόματα να το ερμηνεύουμε ως ταξικό συμφέρον.
Με βάση τις λαϊκές ανάγκες
Σ' αυτές λοιπόν τις συνθήκες της βαθιάς οικονομικής κρίσης, ποιο πιστεύετε ότι είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών για τον εργαζόμενο και τον προοδευτικό πολίτη;
Η προτεραιότητα αναμφίβολα βρίσκεται σήμερα στις συνθήκες που διαμορφώνει η οικονομική κρίση. Για κάποιους όλο το πρόβλημα εκφράζεται με τους βασικούς οικονομικούς δείκτες. Εμείς πρέπει να εισάγουμε στην πολιτική αντιπαράθεση και στην ανάλυση της κατάστασης άλλους δείκτες. Τους δείκτες ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης είναι φοβερές και αβίωτες - σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία - για περισσότερα από δύο εκατομμύρια εργαζόμενους, άνεργους ή ελαστικά απασχολούμενους, που βιώνουν μια νέα πρωτοφανή φτώχεια. Γενικότερα οι συνθήκες ζωής του μεγαλύτερου μέρους των εργαζόμενων χειροτερεύουν ραγδαία μέσα σε κλίμα εντεινόμενης ανασφάλειας για το αύριο.
Όμως η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Ο χαρακτήρας της είναι περισσότερο γενικευμένος. Είναι πολιτιστική κρίση και κρίση αξιών. Κρίση του πολιτικού συστήματος και των θεσμών. Και όχι μόνο των κυρίαρχων αλλά και των θεσμών του εργατικού κινήματος, όπως είναι τα συνδικάτα. Είναι ασφαλώς και κρίση της πολιτικής αριστεράς.
Με δυνατό τον ΣΥΡΙΖΑ, για ισχυρή αντιπολίτευση
Εννοείτε ότι και η αριστερά είναι μέρος της κρίσης;
Σίγουρα όχι. Η αριστερά δεν είναι μέρος και συστατικό της γενικότερης κρίσης. Εννοώ ότι στις συνθήκες αυτές χρειάζεται μια ισχυρή αμφισβήτηση των κεντρικών επιλογών του συστήματος, μια πολιτιστική ανάταση, μια επαναθεμελίωση των λαϊκών θεσμών και του αξιακού φορτίου. Και πριν απ' όλα χρειάζεται μια κινηματική αναγέννηση, όχι με συμβολικές εκφράσεις, αλλά ως πραγματική δύναμη, ικανή να παρέμβει στις εξελίξεις κα να υπερασπίσει αποτελεσματικά τα συμφέροντα των εργαζομένων και το μέλλον των νέων ανθρώπων. Σ' αυτές τις συνθήκες η αριστερά γενικότερα και η δική μας αριστερά ειδικότερα βρίσκεται πίσω απ' τις ανάγκες της εποχής μας.
Όμως βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη εκλογική μάχη. Το «διακύβευμα», όπως λέτε, δεν είναι ένα αλλά περισσότερα. Το άμεσο, το κυριότερο καθήκον μας τώρα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το «τσαλάκωμα» από δικές μας υπαιτιότητες, να παίξει τον αναντικατάστατο ρόλο του:
Να εξασφαλίσει τη συνέχιση της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης μιας αριστεράς που έχει αποδείξει ότι ξέρει να μάχεται - φτάνει να κατορθώνει να συνθέτει τις απόψεις της, να εμπνέεται και ν' αναγνωρίζει σωστά φίλους και εχθρούς.
Να συμβάλλει στη μεγαλύτερη δυνατή αποδυνάμωση, μέσα στα λαϊκά στρώματα, στις γυναίκες και στους νέους, μιας Ν.Δ. που είναι η κύρια υπεύθυνη για την κοινωνική παρακμή των τελευταίων χρόνων.
Να πείσει έναν ανήσυχο κόσμο που ταλαντεύεται ανάμεσα σε μας και το ΠΑΣΟΚ ότι όσο πιο δυνατός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο μεγαλύτερες πιέσεις κι εμπόδια θα βρίσκει η εφαρμογή της πολιτικής που θα κληθεί - ανεξάρτητα από προεκλογικές ωραιοποιήσεις - να εφαρμόσει ως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ . Ο κ. Αλμούνια ήταν κάτι παραπάνω από εύγλωττος.
Στις προηγούμενες εκλογές ήσασταν υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο, τώρα στη Β' Αθήνας. Ποιο μήνυμα στέλνετε στον αριστερό ψηφοφόρο;
Το 2007 ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση του Αλέκου Αλαβάνου να βοηθήσω στην εκλογή του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο, επειδή αυτή η απόφασή είχε μια πολιτική γενναιότητα. Σ' αυτές τις εκλογές μου προτάθηκε απ' τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να είμαι υποψήφια στη Β' Αθήνας.
Πιστεύω ότι οι συμπολίτες μου στο Ηράκλειο που με τίμησαν με την ψήφο τους και θέλω να τους ευχαριστήσω για άλλη μια φορά, θα συνεκτιμήσουν την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του νομού, που αποτέλεσε τομή στα χρονικά του, υπερψηφίζοντας και πάλι το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο.
Όσο για τους εργαζόμενους και τους νέους, γυναίκες και άντρες, της Βʼ Αθήνας, θα ήθελα να τους διαβεβαιώσω ότι δεν είναι μόνο οι αριστεροί που χρειάζονται την αριστερά προκειμένου να μην χάσουν την ψυχή τους.
Μια ισχυρή ενωτική, αγωνιστική αριστερά, σταθερά στο πλευρό των λαϊκών στρωμάτων και των νέων ανθρώπων που βρίσκονται στο μάτι του κοινωνικού τυφώνα, στην προμετωπίδα των κοινωνικών αγώνων μέσα στη Βουλή και έξω στους δρόμους, συνιστά βαθιά και ουσιαστική κοινωνική ανάγκη.