του Ανδρέα Αναστασάκη
Καθηγητή Εφαρμογών ΤΕΙ Κρήτης
Ο τραπεζίτης πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος με ωμό πολιτικό τρόπο έθεσε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης του στη Βουλή το πραγματικό δίλημμα που αντιμετωπίζει τη χώρα: Εφαρμογή της συμφωνίας κορυφής της 26ης Οκτώβρη, τρόικα, νέο μνημόνιο και νέα δανειακή σύμβαση ή έξοδος από την ευρωζώνη.
Δηλαδή έθεσε το μοναδικό αυτό δίλλημα, τη στιγμή που κανένα κόμμα της βουλής δεν υποστηρίζει την έξοδο από την ευρωζώνη, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ (εκτός του «αριστερού ρεύματος» του ΣΥΝ) δεν θέτει καθόλου θέμα ευρώ, ενώ το ΚΚΕ θεωρεί το θέμα του ευρώ «αποπροσανατολιστικό» και παραπέμπει στο ευρύτερο πλαίσιο της αποδέσμευσης από την ΕΕ, την οποία συνδέει με τη «λαϊκή εξουσία».
Και όμως ο νέος μας πρωθυπουργός ουσιαστικός εκφραστής των συμφερόντων του διεθνούς και εγχώριου χρηματιστικού κεφαλαίου, χωρίς κανένα εξωραϊσμό ξεκαθάρισε ότι με την εφαρμογή των αποφάσεων της 26 Οκτώβρη η χώρα παραμένει στην ευρωζώνη διαφορετικά φεύγει. Αυτό το ξεκάθαρο δίλλημα όπως ακριβώς το έθεσε ο Παπαδήμος, δεν θέλει να κατανοήσει η επίσημη Αριστερά.
Ο πρωθυπουργός χωρίς ουσιαστικό αντίλογο στο δίλλημα που έθεσε, αναφέρθηκε αναλυτικά (ήταν το μόνο θέμα στο οποίο επιχειρηματολόγησε διεξοδικά) στους «κινδύνους» που θα αντιμετωπίσει η χώρα αν φύγει από την ευρωζώνη, δηλαδή ότι η υιοθέτηση ενός υποτιμημένου εθνικού νομίσματος θα επέφερε πληθωρισμό, θα έκανε δύσκολη την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους που είναι εκφρασμένο σε ευρώ, τα περιουσιακά στοιχεία του δημόσιου θα έχαναν πολύ από την αξία τους και έτσι θα μπορούσαν εύκολα να εξαγορασθούν από ξένα κεφάλαια σε ευρώ ή άλλα ισχυρά νομίσματα!
Ο Παπαδήμος με τις δηλώσεις αυτές τεκμηρίωσε για άλλη μια φορά με «τεχνοκρατικούς οικονομολογικούς όρους» τη θέση των πολιτικών δυνάμεων όλων των αποχρώσεων, που θέλουν να παραμείνουμε στην ευρωζώνη και στο ευρώ.
Όμως κατά την άποψη πολλών συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου, οι «κίνδυνοι Παπαδήμου» για την έξοδο από το ευρώ δεν ευσταθούν!, είναι εκβιασμοί στους οποίους η επίσημη Αριστερά υποκύπτει.
Και αυτό διότι:
ΠΡΩΤΟ: η αύξηση τιμών στα εισαγόμενα προϊόντα που θα προκύψει από το νέο υποτιμημένο εθνικό νόμισμα, μπορεί να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά από μια κυβέρνηση ριζοσπαστικών-αριστερών δυνάμεων με αυστηρό έλεγχο των τιμών και χτύπημα των καρτέλ! Ας μη ξεχνάμε ότι ο πληθωρισμός ανθεί σήμερα παρά τη λιτότητα και την ύφεση!
ΔΕΥΤΕΡΟ: Η επακόλουθη αύξηση του δημόσιου χρέους σε υποτιμημένο εθνικό νόμισμα, δεν θα έχει αρνητικές συνέπειες αφού η έξοδος από την ευρωζώνη θα συνοδευτεί απαραίτητα με προσωρινή στάση πληρωμών επί δημόσιου του χρέους με στόχο τη διαγραφή χωρίς όρους, μετά από διεθνή λογιστικό έλεγχο, του συντριπτικά μεγαλύτερου απεχθούς και παράνομου μέρους του. Αποτελεί σκάνδαλο το γεγονός ότι ο Παπαδήμος θεώρησε συλλήβδην ότι το δημόσιο χρέος είναι σε ευρώ, αφού το χρέος προς τις τράπεζες και γενικότερα τους ιδιώτες υπόκειται όπως είναι γνωστό στο ελληνικό δίκαιο και επομένως θα μετατραπεί αυτομάτως στο εθνικό νόμισμα με την έξοδο από την ευρωζώνη.
ΤΡΙΤΟ: Η πιθανή κερδοσκοπική εξαγορά περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου από κατόχους ευρώ ή άλλων ισχυρών νομισμάτων, δεν θα μπορέσει να γίνει, διότι μια κυβέρνηση ριζοσπαστικών-αριστερών δυνάμεων θα αποδεσμεύσει τη χώρα από την ευρωζώνη και κατά συνέπεια θα προχωρήσει στον έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων και πρώτα απ' όλα αυτών που δεν κατευθύνονται σε παραγωγικές επενδύσεις.
Τελικά αυτό που πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό από την Αριστερά, το οποίο ξέχασε επιμελώς να αναφέρει ο «τεχνοκράτης» Παπαδήμος στις προγραμματικές δηλώσεις του, είναι ότι διέξοδος από την κρίση και παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη είναι πράγματα ασυμβίβαστα, ενώ η έξοδος από την ευρωζώνη και η εφαρμογή μιας νέας προοδευτικής εθνικής νομισματικής πολιτικής, στο πλαίσιο ενός νέου προοδευτικού προγράμματος, θα ανέκοπτε την εσωτερική λεηλασία, θα προσέφερε ρευστότητα στην οικονομία και θα τόνωνε την παραγωγική βάση της χώρας.